niedziela, 28 października 2012
A JEDNAK
1D forever można powiedzieć, oto mój nowy i na pewno lepszy blog : http://whereiwillfind-love.blogspot.com/
niedziela, 14 października 2012
KONIEC
bardzo mi przykro ale kończę z tym blogiem, opowiadania o 1D stają się coraz bardziej popularne i chodzi o to, że zbyt duża konkurencja? tak tak to można nazwać. piszę blog o SUPERNATURAL a tak szczerze to zaczynam http://supernaturalthestoryoflife.blogspot.com/
WASZA MARTA x
WASZA MARTA x
sobota, 22 września 2012
Rozdział 8.
*Oczami Nialla*
Obudziłem się około 14:00, przy Kasi, a pomiędzy nami leżała Lux. Oparłem się na łokciach i powoli wstałem. Wczoraj szybko zasnąłem, bo pomagałem niańczyć młodą. Lou miała tu być wczoraj o 22:00, ale jej nie ma.. Zszedłem na dół, napiłem się wody i ubrałem w jakieś dresy. Postanowiłem, że pójdę trochę pobiegać. Wziąłem zapasowe klucze i otworzyłem drzwi. Na wycieraczce leżała kartka, to cud, że wiatr jej nie zdmuchnął. Podniosłem ją i zacząłem czytać „Kasia powiedziała, żebyśmy po południu przyszli po mała, bo już śpi. Więc będziemy o 3:00 : ). LOU xx” ah no dobra więc mamy Lux do 15:00, okey. Zamknąłem dom i pobiegłem kilka przecznic do kiosku, wziąłem gazetę codzienną,na okładce była Marta i Harry na lotnisku. „No to się Marta ucieszy” – pomyślałem. Zapłaciłem za gazetę i udałem się w stronę domu. Dopiero teraz zauważyłem, że nie ma auta Hazzy. Gdy wszedłem do środka Kasia i Lux już nie spały.
-Wiesz, że Lux zostaje do 15:00? – Rzuciłem.
-No przecież sama rozmawiałam z Lou. Nie chciałam budzić małej – uśmiechnęła się.
-Dobra, to co na śniadanie?
-Naleśniki, kochanie – pocałowała mnie w policzek.
-No świetnie. Jestem głodny.
-Jak zawsze – zaśmiała się i położyła głowę na moim ramieniu.
-Przyniosłem gazetę, zobacz na okładkę – podałem jej czasopismo.
-Marta i Harry? – Zdziwiła się. – Przecież oni są – rozejrzała się po kuchni – no zanczy byli w domu.
-Pewnie niedawno zrobili im zdjęcia. Fajny tytuł, nie?- Mruknąłem.
-Boże, jaki głupi „Wiemy kim jest urocza brunetka, z którą spotyka się Harry! Witamy w rodzinie Stylesów, Marto Lloyd.” - Jak się w szkole dowiedzą to mamy przesrane Niall – spojrzała mnie.
-Nic wam nie będzie – próbowałem ją pocieszyć.
-Albo dopadną nas haterzy, albo zacznie kochać nas cała szkoła. Tak, czy owak będzie chujowo, bo nie znoszę tych ludzi – wtuliła się we mnie.
-Przecież ja i Harry, nie damy was skrzywdzić, nie bójcie się ich. A ci idioci którzy będą się podlizywać, olej ich. Masz palec środkowy, prawda?
-Mam – zaśmiała się.
-To go po prostu używaj – pogłaskałem ja po włosach. W tym momencie usłyszałem jak ktoś parkuje samochód, spojrzałem na zegarek 2:26. Albo Lou, albo Harry. Spojrzałem przez okno - No tak Harry i Marta.
-Pokażemy im to?
-No a co mamy zrobić? Przecież i tak by się dowiedzieli.
Weszli do domu trzymając się za ręce.
-Kasia, dziękuje – powiedziała Marta z uśmiechem po czym wzięła Swan za nadgarstek i poszły na górę, a ja tymczasem postanowiłem porozmawiać z Harrym.
-Widziałeś już? – Podałem mu gazetę, a on zaczął się śmiać. – Co ci tak wesoło?
-Jesteśmy razem z Martą od jakiś 3 godzin i już o tym głośno – potrząsnął głową.
-To co mi nic nie mówisz?! – Zdzieliłem go z poduszki.
-Chciałem powiedzieć to, jak wszyscy już przyjdą. A tak przy okazji to gdzie oni są?
-Liam pojechał do Danielle, bo chciała z nim porozmawiać. Louis i Zayn poszli do parku, a ja aktualnie rozmawiam z kretynem w lokach.
-Dzięki – powiedział z lekką nutką ironii w głosie.
-Nie ma za co, stary – poklepałem go po ramieniu.
Do pokoju wbiegły dziewczyny, z ogromnymi uśmiechami na twarzach, nigdy wcześniej nie widziałem tak szerokiego uśmiechu u Kasi.
- Co tak wesoło? – Spytałem.
- Marta i Harry są razem, fajnie nie? – Powiedziała i przytuliła się do mnie.
- Wiem, wiem.. Świetnie – odparłem. Nie cieszyła się tak, nawet kiedy to ja spytałem ją, czy będziemy razem. Okej, nie ogarniam tej dziewczyny, ale jestem w niej zakochany po uszy. Oparłem moją głowę, o jej i tkwiliśmy w takim uścisku, przez około dwie minuty.
*Oczami Hazzy*
Marta.. Ładne imię, co nie? Boże, jest idealna. Kurwa, jestem z nią.
- Marta, wyjdziemy na chwilę na dwór? – Spytałem, łapiąc ją za rękę.
-Jasne, chodźmy – uśmiechnęła się. Mówiłem już, jak bardzo kocham jej uśmiech? Nie? Tak? To jeszcze raz powtórzę. Wyprowadziłem ją przed dom, gdzie usiedliśmy, a w sumie położyliśmy się na jednym hamaku.
- O czym chciałeś rozmawiać, Hazz? – Uśmiechnęła się i wtuliła w mój bok.
- Wiesz… Jesteśmy razem od dopiero jakichś kilku godzin, a ja już jestem uzależniony…
- Od czego?
- Od ciebie – powiedziałem i pocałowałem ją w czoło. Dziewczyna podniosła się, a na jej twarzy zagościł uroczy rumieniec, w towarzystwie dołeczków utworzonych, w trakcie jej uśmiechu.
- Hazz, nikt nigdy, jeszcze nie powiedział mi czegoś tak słodkiego, dziękuję – powiedziała i pocałowała mnie delikatnie w usta, przyciągnąłem ją bliżej siebie i zacząłem całować, Magia. Oderwaliśmy się od siebie, w równym czasie, aby zaczerpnąć powietrza.
- Dziękuję Harry.
- Za co?
- Za to, że jesteś, a teraz chodźmy do środka – zeszła z hamaka i pobiegła w stronę domu, ruszyłem za nią. Rozmawialiśmy trochę z Kasią i Niall’em o wszystkim i o niczym. O 3:13 przyszła Lou i bardzo gratulowała mi i Marcie, chwilę rozmawialiśmy potem Lou pożegnała się i poszła. Koło 5:00 byli już Louis i Zayn, tylko Liama brakowało. Dady mówił Niallowi, że będzie koło 4:00, a Li z reguły jest punktualny. Nagle usłyszeliśmy trzask drzwi i ukazał się zapłakany Liam, który w jednej chwili wybiegł do ogrodu, Marta pobiegła za nim, zawsze umiała go pocieszyć. Może teraz się uda?
*Oczami Marty*
-Liam co się stało? – Powiedziałam przytulając go.
-Danielle – wymamrotał.
-Co z Danielle? Coś jej się stało?! – Liam milczał. – Do cholery jasnej Liam powiedz co się stało!
-Zerwała ze mną – przytulił się do mnie i zaczął płakać. – Kurwa! Marta ja bez niej nie dam rady! – Słowo „kurwa” z jego ust brzmiało tak jak ja bym powiedziała „zabiłem ci kota, nie dziękuj”.
-Dasz radę! Zapomnij o niej, nie byłeś jej wart Dad – starałam się go pocieszyć.
-Dobra, nie będę się nad sobą użalał – wytarł rękawem mokre, od płaczu policzki.
-Chodź do środka – wzięłam go pod rękę.
-Skoro są już wszyscy – Hazz wstał.
-Harry poczekaj, zajmijmy się najpierw Liam’em – wszyscy spojrzeli w moja stronę. – Danielle z nim zerwała – do Dady’ego od razu podbiegł Kasia i go przytuliła.
-Nie rozczulajcie się tak nade mną – wymusił usmiech. – Co chciałeś powiedzieć Haroldzie? – Styles podszedł do mnie wziął za rękę i pocałował w policzek.
-Chodzi o to, że oficjalnie jesteśmy razem! – krzyknął. Wszyscy gwizdali i klaskali wszyscy oprócz Zayn’a. Który patrzył na mnie wzrokiem „Dlaczego on?”.
*Oczami Zayna*
Skoro jest z Harrym to życzę im szczęścia. Widocznie ona nie czuję tego samego co ja do niej. Marta chce żebym był jej przyjacielem.. Więc będę najlepszym przyjacielem na świecie. Podszedłem do nich, jako pierwszy.
- No stary, Marta.. Gratulacje – uśmiechnąłem się i przytuliłem z każdym, najpierw z Hazzą, potem z Martą.. Później zrobiła się kolejka, wszyscy zaczęli do nich podchodzić i gratulować, nudno się zrobiło, więc wyszedłem zapalić. Szlag. Szlugi mi się skończyły. Chyba pójdę do Kasi.. Chociaż lepiej nie, wiszę jej już z ramę szlugów, więc pójdę do sklepu. Leniwym krokiem udałem się do najbliższego i wziąłem dwie paczki L&M mentolwych. Grzecznie, jak na mnie przystało zapłaciłem i wyszedłem. Po drodze zdążyłem wypalić dwie fajki. Kurwa, czemu jestem taki nieśmiały jeśli chodzi o uczucia, a wszystko inne przychodzi mi z łatwością? Zayn Malik jebana cnotka. W domu byłem jakieś pół godziny później. ŚWIETNIE! Kolejna impreza. Na łóżku siedzieli wtuleni w siebie Harry i Marta, kurwa, dużo dałbym, żeby być na jego miejscu. Ale chuj. Na stole leżały dwie whiskey, trzy litrowe wódki i kilka piw. Do pokoju weszła jak, na każdej imprezie wstawiona Kasia, z piwem w ręce.
- Ooo, Maliczek – oparła się o mnie.
- Znowu się zajebałaś…
- Nie jestem pijana – powiedziała, po czym natychmiast podniosła się i stanęła na baczność, lecz sekundę potem jej równowaga się zachwiała i dziewczyna upadla na podłogę.
- Kurwa, Swan nic ci nie jest – ukucnąłem nad nią. Chyba zemdlała, bo nie otworzyła oczu. Obok niej zaraz znalazła się Marta, która ocuciła tą, jebaną alkoholiczkę szklanką wody. Przyszedł trzeźwy Nialler, złapał ją w pasie i starał zaprowadzić, na górę, jednak ta się opierała, że musi zostać. Hazza usunął się z kanapy, a Niall wraz z Swan usiedli na kanapie. Kurwa, jakie nerwy. Muszę się napić, wziąłem ze stołu jedno piwo i usiadłem obok Kasi i blondasa.
-Malik – zaczęła Swan. – Kocham cie – wybełkotała i zaczęła się śmiać.
-Yhym, ja ciebie też bardzo kocham – odparłem, popijając piwo. Fajnie by było, gdyby to Marta była teraz była pijana, i chociaż nieszczerze to wyznała mi miłość.
-Ogarnij się – powiedział Niall do mnie i do Kasi razem. Siedziałem z nimi, dopóki nie dokończyłem piwa, potem zgarnąłem się na dwór. 10:10, ktoś mnie kocha.. Na pewno nie Marta BA DA DUM TSS. Już mi się zaczyna jebać. Nagle usłyszałem czyjeś kroki, odwróciłem się i zobaczyłem nikogo innego jak Kasie, kurwa co ona się mnie tak dzisiaj uczepiła.
-Czego chcesz? – Zapytałem.
-Przyszłam zapalić, ale oczywiście, wielkiemu panu Malikowi nic nie pasuje – usiadła na schodkach prowadzących do domu. Odpaliła papierosa, wyglądała nad wyraz normalnie kiedy paliła. Każda dziewczyna jaką znam, kiedy pali wygląda, jakby robiła to dla lansu, a ona po prostu siedziała i paliła. Fajnie.
-Ej, sorry – powiedziałem.
-Zayn, czy ja wyglądam jakbym była głupia? – Spytała retorycznie.
-Nie, o co ci chodzi? – Powiedziałem zdezorientowany.
-Czemu nie powiedziałeś jej tego wcześniej?
-Co, o czym ty mówisz?
-Zayn, nie zadawaj głupich pytań, tylko powiedz mi, czemu nie powiedziałeś Marcie, że czujesz do niej coś więcej? Może jestem pijana, ale widzę – uśmiechnęła się. – Hazz cie wyprzedził, teraz żałuj – dodała i podniosła się z ziemi.
-Co ja mam teraz zrobić? – Spojrzałem na nią.
-Teraz jest już za późno.. – Zaczęła powoli otwierać drzwi.
-To nie jest moja wina! – Krzyknąłem, ale ona zniknęła za drzwiami.
*Oczami Louisa*
Taa, widziałem minę Malika jak się dowiedział o Harrym i Marcie. Podczas tamtego spaceru opowiedział mi o wszystkim, nie wiedziałem co mam o tym myśleć. W końcu jestem przyjacielem Harrego.. Powiedzieć mu czy nie? Dobra, gdy Malik wyszedł przed dom pociągnąłem Harrego za rękaw do kuchni.
-Musimy porozmawiać – spuściłem głowę i podrapałem się za uchem.
-No, o czym? – Uśmiechnął się nieznacznie.
-Wiesz, że nie jesteś jedynym co czuję coś do Marty – wypaliłem a on zbladł.
-Czy ty?- Zaczął się jąkać.
-Nie! Nie ja! – upewniłem go. – To znaczy on też jest twoim przyjacielem.
-Oj Josh, to tam się tylko wygłupialiśmy – poklepał mnie po ramieniu.
-To nie Josh – zacisnąłem zęby.
-To kto? – Mruknął.
-Dobra nie, nie mogę tego powiedzieć – odpuściłem? Tak. Chyba tak.
-Mów – chwycił ręką moje przedramie.
-Zayn – wyrwałem się i poszedłem na górę do pokoju w którym śpie. Zdradziłem przyjaciela, jestem zajebisty! Jak ja mogłem to zrobić?! Obiecałem, że nie powiem, zachowałem się jak kretyn.
*Oczami Harrego*
Łał mój przyjaciel kocha moja dziewczynę. A od kogo się tego dowiedziałem?! Nie, nie od Zayn’a, a od Louis’a. Bał się mi o tym powiedzieć? Przecież bym to olał, przyjaźnie się z nim od 3 lat to coś chyba znaczy! To nie grzech, że ją kocha.. Dobra tak jestem zarazem wkurzony i zazdrosny, ale nie pokłóciłbym się z nim aż do tego stopnia, żeby się do niego nie odzywać a już tym bardziej odejść z zespołu. Nie ma co do tego wracać teraz, poszedłem do pokoju i usiadłem na kanapie.
-Napijesz się czegoś, Marta? – Zwróciłem się do niej.
-Czemu nie – odpowiedziała a ja podałem jej piwo stojące na stole. Uśmiechała się właśnie do stojącego na przeciwko Horana.. Była cholernie urocza… Mogę patrzeć na nią godzinami. Do domu właśnie wszedł Zayn, szybko podniosłem się i podszedłem do niego.
- Hej, stary.. Możemy pogadać? – Zapytałem.
- Emm, o czym?
- O czymś ważnym – powiedziałem trochę ostrzej i pociągnąłem go za ramię. Kiedy byliśmy już na zewnątrz, poczułem, że coś we mnie pękło.. Tak nagle, nie wiem czemu.
- Od kiedy?! – Krzyknąłem do niego.
- Kurwa, o co ci chodzi?
- Od kiedy podoba ci się Marta?
- Co, skąd to wiesz?
- Lou mi powiedział – zbyt późno ugryzłem się w język.
- Zdrajca – powiedział, a właściwie szepnął.
- Nie miej mu tego za złe, gdybyś sam mi to powiedział, nie byłoby żadnego problemu.. Od kiedy?!
- Gowno cie to obchodzi.Spokojnie, nie będę się wam mieszać.. Bądźcie szczęśliwi – dodał, po czym z powrotem poszedł do domu. Usiadłem na schodkach i nie wiedziałem co mam ze sobą zrobić.
*Oczami Zayna*
Pędem pobiegłem do pokoju Louis’ego, po drodze taranując biednego Horana. Z impetem otworzyłem drzwi, gdzie zastałem leżącego na łóżku Lou.
- Czemu mu to powiedziałeś? – Miałem zacząć krzyczeć, ale się opanowałem. – Myślałem, że mogę na ciebie liczyć!
- Zayn, zrozum, oboje jesteście moimi przyjaciółmi, musiałem mu to powiedzieć.
- Tak, ale obiecałeś! – coś we mnie pękło i krzyknąłem. W tym samym momencie, w pokoju pojawiła się Marta.
- Hej, chłopcy, co się stało? – Spytała.
- Nic kurwa, oprócz tego, że mój przyjaciel mam mnie w dupie – krzyknąłem i wybiegłem z pokoju.
- Zayn, zaczekaj – usłyszałem za sobą głos Marty, jednak nic sobie z tego nie zrobiłem po prostu wyszedłem z domu bez słowa. To się tu chyba przez te trzy tygodnie często zdarzało. Obróciłem się chyba z.. Nadzieją? Tak, z nadzieją, że ona biegnie nadal za mną. Łudziłem się,przecież zachowałem się jak idiota. Poza tym ma tego swojego Harrego, nie mogę patrzeć na to jak on ją całuje czy przytula. Taaa, tylko teraz to już za późno Malik. Bałem się jej to powiedzieć i teraz mam co chciałem. Trzeba było być pierwszym, ale stchórzyłem. Mam z tym żyć? O nie! Ja jej to powiem.. Chociaż, dzisiaj lepiej nie, uh.. Boje się jej reakcji. Może lepiej to zostawie, na razie? Nie chce się kłócić z Harrym, w końcu to mój przyjaciel. Dobra wracam, zaszedłem aż pod Big Ben’a. To ile czasu minęło? – spojrzałem na zegarek, była już 01:00 w nocy. No nieźle, może uda mi się złapać jakąś taksówkę – wmawiałem sobie. No niestety nie udało się. Wracam na nogach, po drodze wstąpiłem do jakiegoś baru. Było mało ludzi, podszedłem do baru i zamówiłem drinka, potem kolejnego i następnego. Tak zleciało jakoś do 4:00, wtedy postanowiłem, że wrócę do domu ponieważ o 10:00 Marta i Harry lecą do Polski. Także, nieźle wstawiony zatoczyłem się do domu, dojście zajęło mi około 2 godzin. Próbowałem trafić kluczem w zamek, jednak nie szło mi to najlepiej, przewróciłem nawet doniczkę stojącą na parapecie. Gdy półgodzinne otwieranie drzwi nie było wystarczająco skuteczne, zrezygnowany położyłem się na ławce i zasnąłem.
*Oczami Marty*
Nie spałam całą noc, dlaczego? Ponieważ martwiłam się o Zayn’a to po pierwsze a po drugie.. Jutro lece do polski po raz pierwszy od tylu lat. Nikt mnie i mamy tam nie chciał. Ani na święta ani na czyjeś urodziny. No jedynie babcia, ale to zawsze ona do nas przyjeżdżała. Dobra, mniejsza o to. Boje się spotkać mojego taty, czy ja w ogóle mogę nazwać go „tatą”? Nie znam go, pamiętam tylko pare szczegółów, wiem, że miał kruczo-czarne, krótko ścięte włosy i pełne miłości zielone oczy. Czy ja powiedziałam „miłości”? Skąd ta miłość? Znałam go 4 lata, teraz nie wiem kto to jest. Z moich przemyśleń wyrwał mnie huk roztrzaskującej się doniczki. Wzdrygnęłam się i spojrzałam na Harrego, który leżał obok mnie. Przyszedł wczoraj o 23:00, prosiłam go o to ponieważ nie mogłam zasnąć bałam się, tylko nie wiem czego. Chyba po prostu chciałam jego bliskości, a wracając do roztrzaskiwanej doniczki, spojrzałam na Stylesa, który smacznie spał, pomyślałam, że nie będę go budziła. Ubrałam jego sweter czarny sweter sięgający mi do ud na moją białą koszulkę z LOCAL HEROES i zeszłam na dół. Spojrzałam najpierw przez judasza, nikogo nie było. Otworzyłam szeroko drzwi i powoli przekroczyłam próg domu. Rozejrzałam się dookoła i zauważyłam kogoś leżącego na ławce. Taak, pijany Zayn, no nieźle. Poklepałam go chwilę po twarzy i ocknął się.
-Marta –wybełkotał. – Kocham Cię wiesz?
-Tak Malik jesteś pijany! Mówisz różne głupie rzeczy, no chodź już – pociągnęłam go za rękę do domu i zamknęłam drzwi wejściowe. Ułożyłam go na kanapie, przykryłam kocem i ruszyłam do kuchni zrobić herbatę.
Oczywiście jak Marta nie może czegoś potłuc w kuchni?! Na pierwszy ogień poszedł talerzyk a za nim dwie szklanki. Na dół zeszli Kasia i Niall najwidoczniej ich obudziłam, stanęli w progu i patrzyli się na mnie. Horan obejmował Kasię od tyłu i gdy zobaczył co zrobiłam zaczął się śmiać i powtarzać „Jak zawsze!”, Kasia spojrzała na niego wzrokiem seryjnego mordercy i pomogła mi pozbierać odłamki porcelany.
-Co ty zrobiłaś? – Podniosła głowę i spojrzała na mnie małymi od zmęczenia oczami.
-Chciałam zrobić Zaynowi coś do jedzenia i herbatę, ale wiesz – wzdychnęłam głośno – jak ja czegoś nie potłukę to cud.
-Gdzie jest ten nasz Malik? – Zapytał Niall parząc herbatę.
-Leży na kanapie – mruknęłam i wpiłam wzrok w swoje kapcie, moje urocze czarne „króliczki”.
-Idź zobacz z Martą co mu jest, a ja zrobię kanapki – ziewnęła i popatrzyła na zegarek. – Wow już 6:00? Marta o 8:00 musicie się z Harrym zbierać!
-Spokojnie jesteśmy spakowani – odparłam i poszłam do leżącego na podłodze a wcześniej kanapie Malika.
______________________________________________
Mrał *.*
Długi ten rozdział c'nie? ♥
Przepraszam że Liam zerwał z Danielle w moim opowiadaniu :x. Ale chodzi o trochę dramaturgii :D. Chyba wrócą do siebie. Zobaczymy :>
Jak się podoba? Przepraszam, ale miałam na prawdę mało czasu dlatego tak długo mi to zajęło. Jeśli chcecie regularnie otrzymywać informacje o nowych rozdziałach napiszcie w komentarzu swój twitter. Mój to : @iBieberHug :)
https://twitter.com/mybieberswagx
Obudziłem się około 14:00, przy Kasi, a pomiędzy nami leżała Lux. Oparłem się na łokciach i powoli wstałem. Wczoraj szybko zasnąłem, bo pomagałem niańczyć młodą. Lou miała tu być wczoraj o 22:00, ale jej nie ma.. Zszedłem na dół, napiłem się wody i ubrałem w jakieś dresy. Postanowiłem, że pójdę trochę pobiegać. Wziąłem zapasowe klucze i otworzyłem drzwi. Na wycieraczce leżała kartka, to cud, że wiatr jej nie zdmuchnął. Podniosłem ją i zacząłem czytać „Kasia powiedziała, żebyśmy po południu przyszli po mała, bo już śpi. Więc będziemy o 3:00 : ). LOU xx” ah no dobra więc mamy Lux do 15:00, okey. Zamknąłem dom i pobiegłem kilka przecznic do kiosku, wziąłem gazetę codzienną,na okładce była Marta i Harry na lotnisku. „No to się Marta ucieszy” – pomyślałem. Zapłaciłem za gazetę i udałem się w stronę domu. Dopiero teraz zauważyłem, że nie ma auta Hazzy. Gdy wszedłem do środka Kasia i Lux już nie spały.
-Wiesz, że Lux zostaje do 15:00? – Rzuciłem.
-No przecież sama rozmawiałam z Lou. Nie chciałam budzić małej – uśmiechnęła się.
-Dobra, to co na śniadanie?
-Naleśniki, kochanie – pocałowała mnie w policzek.
-No świetnie. Jestem głodny.
-Jak zawsze – zaśmiała się i położyła głowę na moim ramieniu.
-Przyniosłem gazetę, zobacz na okładkę – podałem jej czasopismo.
-Marta i Harry? – Zdziwiła się. – Przecież oni są – rozejrzała się po kuchni – no zanczy byli w domu.
-Pewnie niedawno zrobili im zdjęcia. Fajny tytuł, nie?- Mruknąłem.
-Boże, jaki głupi „Wiemy kim jest urocza brunetka, z którą spotyka się Harry! Witamy w rodzinie Stylesów, Marto Lloyd.” - Jak się w szkole dowiedzą to mamy przesrane Niall – spojrzała mnie.
-Nic wam nie będzie – próbowałem ją pocieszyć.
-Albo dopadną nas haterzy, albo zacznie kochać nas cała szkoła. Tak, czy owak będzie chujowo, bo nie znoszę tych ludzi – wtuliła się we mnie.
-Przecież ja i Harry, nie damy was skrzywdzić, nie bójcie się ich. A ci idioci którzy będą się podlizywać, olej ich. Masz palec środkowy, prawda?
-Mam – zaśmiała się.
-To go po prostu używaj – pogłaskałem ja po włosach. W tym momencie usłyszałem jak ktoś parkuje samochód, spojrzałem na zegarek 2:26. Albo Lou, albo Harry. Spojrzałem przez okno - No tak Harry i Marta.
-Pokażemy im to?
-No a co mamy zrobić? Przecież i tak by się dowiedzieli.
Weszli do domu trzymając się za ręce.
-Kasia, dziękuje – powiedziała Marta z uśmiechem po czym wzięła Swan za nadgarstek i poszły na górę, a ja tymczasem postanowiłem porozmawiać z Harrym.
-Widziałeś już? – Podałem mu gazetę, a on zaczął się śmiać. – Co ci tak wesoło?
-Jesteśmy razem z Martą od jakiś 3 godzin i już o tym głośno – potrząsnął głową.
-To co mi nic nie mówisz?! – Zdzieliłem go z poduszki.
-Chciałem powiedzieć to, jak wszyscy już przyjdą. A tak przy okazji to gdzie oni są?
-Liam pojechał do Danielle, bo chciała z nim porozmawiać. Louis i Zayn poszli do parku, a ja aktualnie rozmawiam z kretynem w lokach.
-Dzięki – powiedział z lekką nutką ironii w głosie.
-Nie ma za co, stary – poklepałem go po ramieniu.
Do pokoju wbiegły dziewczyny, z ogromnymi uśmiechami na twarzach, nigdy wcześniej nie widziałem tak szerokiego uśmiechu u Kasi.
- Co tak wesoło? – Spytałem.
- Marta i Harry są razem, fajnie nie? – Powiedziała i przytuliła się do mnie.
- Wiem, wiem.. Świetnie – odparłem. Nie cieszyła się tak, nawet kiedy to ja spytałem ją, czy będziemy razem. Okej, nie ogarniam tej dziewczyny, ale jestem w niej zakochany po uszy. Oparłem moją głowę, o jej i tkwiliśmy w takim uścisku, przez około dwie minuty.
*Oczami Hazzy*
Marta.. Ładne imię, co nie? Boże, jest idealna. Kurwa, jestem z nią.
- Marta, wyjdziemy na chwilę na dwór? – Spytałem, łapiąc ją za rękę.
-Jasne, chodźmy – uśmiechnęła się. Mówiłem już, jak bardzo kocham jej uśmiech? Nie? Tak? To jeszcze raz powtórzę. Wyprowadziłem ją przed dom, gdzie usiedliśmy, a w sumie położyliśmy się na jednym hamaku.
- O czym chciałeś rozmawiać, Hazz? – Uśmiechnęła się i wtuliła w mój bok.
- Wiesz… Jesteśmy razem od dopiero jakichś kilku godzin, a ja już jestem uzależniony…
- Od czego?
- Od ciebie – powiedziałem i pocałowałem ją w czoło. Dziewczyna podniosła się, a na jej twarzy zagościł uroczy rumieniec, w towarzystwie dołeczków utworzonych, w trakcie jej uśmiechu.
- Hazz, nikt nigdy, jeszcze nie powiedział mi czegoś tak słodkiego, dziękuję – powiedziała i pocałowała mnie delikatnie w usta, przyciągnąłem ją bliżej siebie i zacząłem całować, Magia. Oderwaliśmy się od siebie, w równym czasie, aby zaczerpnąć powietrza.
- Dziękuję Harry.
- Za co?
- Za to, że jesteś, a teraz chodźmy do środka – zeszła z hamaka i pobiegła w stronę domu, ruszyłem za nią. Rozmawialiśmy trochę z Kasią i Niall’em o wszystkim i o niczym. O 3:13 przyszła Lou i bardzo gratulowała mi i Marcie, chwilę rozmawialiśmy potem Lou pożegnała się i poszła. Koło 5:00 byli już Louis i Zayn, tylko Liama brakowało. Dady mówił Niallowi, że będzie koło 4:00, a Li z reguły jest punktualny. Nagle usłyszeliśmy trzask drzwi i ukazał się zapłakany Liam, który w jednej chwili wybiegł do ogrodu, Marta pobiegła za nim, zawsze umiała go pocieszyć. Może teraz się uda?
*Oczami Marty*
-Liam co się stało? – Powiedziałam przytulając go.
-Danielle – wymamrotał.
-Co z Danielle? Coś jej się stało?! – Liam milczał. – Do cholery jasnej Liam powiedz co się stało!
-Zerwała ze mną – przytulił się do mnie i zaczął płakać. – Kurwa! Marta ja bez niej nie dam rady! – Słowo „kurwa” z jego ust brzmiało tak jak ja bym powiedziała „zabiłem ci kota, nie dziękuj”.
-Dasz radę! Zapomnij o niej, nie byłeś jej wart Dad – starałam się go pocieszyć.
-Dobra, nie będę się nad sobą użalał – wytarł rękawem mokre, od płaczu policzki.
-Chodź do środka – wzięłam go pod rękę.
-Skoro są już wszyscy – Hazz wstał.
-Harry poczekaj, zajmijmy się najpierw Liam’em – wszyscy spojrzeli w moja stronę. – Danielle z nim zerwała – do Dady’ego od razu podbiegł Kasia i go przytuliła.
-Nie rozczulajcie się tak nade mną – wymusił usmiech. – Co chciałeś powiedzieć Haroldzie? – Styles podszedł do mnie wziął za rękę i pocałował w policzek.
-Chodzi o to, że oficjalnie jesteśmy razem! – krzyknął. Wszyscy gwizdali i klaskali wszyscy oprócz Zayn’a. Który patrzył na mnie wzrokiem „Dlaczego on?”.
*Oczami Zayna*
Skoro jest z Harrym to życzę im szczęścia. Widocznie ona nie czuję tego samego co ja do niej. Marta chce żebym był jej przyjacielem.. Więc będę najlepszym przyjacielem na świecie. Podszedłem do nich, jako pierwszy.
- No stary, Marta.. Gratulacje – uśmiechnąłem się i przytuliłem z każdym, najpierw z Hazzą, potem z Martą.. Później zrobiła się kolejka, wszyscy zaczęli do nich podchodzić i gratulować, nudno się zrobiło, więc wyszedłem zapalić. Szlag. Szlugi mi się skończyły. Chyba pójdę do Kasi.. Chociaż lepiej nie, wiszę jej już z ramę szlugów, więc pójdę do sklepu. Leniwym krokiem udałem się do najbliższego i wziąłem dwie paczki L&M mentolwych. Grzecznie, jak na mnie przystało zapłaciłem i wyszedłem. Po drodze zdążyłem wypalić dwie fajki. Kurwa, czemu jestem taki nieśmiały jeśli chodzi o uczucia, a wszystko inne przychodzi mi z łatwością? Zayn Malik jebana cnotka. W domu byłem jakieś pół godziny później. ŚWIETNIE! Kolejna impreza. Na łóżku siedzieli wtuleni w siebie Harry i Marta, kurwa, dużo dałbym, żeby być na jego miejscu. Ale chuj. Na stole leżały dwie whiskey, trzy litrowe wódki i kilka piw. Do pokoju weszła jak, na każdej imprezie wstawiona Kasia, z piwem w ręce.
- Ooo, Maliczek – oparła się o mnie.
- Znowu się zajebałaś…
- Nie jestem pijana – powiedziała, po czym natychmiast podniosła się i stanęła na baczność, lecz sekundę potem jej równowaga się zachwiała i dziewczyna upadla na podłogę.
- Kurwa, Swan nic ci nie jest – ukucnąłem nad nią. Chyba zemdlała, bo nie otworzyła oczu. Obok niej zaraz znalazła się Marta, która ocuciła tą, jebaną alkoholiczkę szklanką wody. Przyszedł trzeźwy Nialler, złapał ją w pasie i starał zaprowadzić, na górę, jednak ta się opierała, że musi zostać. Hazza usunął się z kanapy, a Niall wraz z Swan usiedli na kanapie. Kurwa, jakie nerwy. Muszę się napić, wziąłem ze stołu jedno piwo i usiadłem obok Kasi i blondasa.
-Malik – zaczęła Swan. – Kocham cie – wybełkotała i zaczęła się śmiać.
-Yhym, ja ciebie też bardzo kocham – odparłem, popijając piwo. Fajnie by było, gdyby to Marta była teraz była pijana, i chociaż nieszczerze to wyznała mi miłość.
-Ogarnij się – powiedział Niall do mnie i do Kasi razem. Siedziałem z nimi, dopóki nie dokończyłem piwa, potem zgarnąłem się na dwór. 10:10, ktoś mnie kocha.. Na pewno nie Marta BA DA DUM TSS. Już mi się zaczyna jebać. Nagle usłyszałem czyjeś kroki, odwróciłem się i zobaczyłem nikogo innego jak Kasie, kurwa co ona się mnie tak dzisiaj uczepiła.
-Czego chcesz? – Zapytałem.
-Przyszłam zapalić, ale oczywiście, wielkiemu panu Malikowi nic nie pasuje – usiadła na schodkach prowadzących do domu. Odpaliła papierosa, wyglądała nad wyraz normalnie kiedy paliła. Każda dziewczyna jaką znam, kiedy pali wygląda, jakby robiła to dla lansu, a ona po prostu siedziała i paliła. Fajnie.
-Ej, sorry – powiedziałem.
-Zayn, czy ja wyglądam jakbym była głupia? – Spytała retorycznie.
-Nie, o co ci chodzi? – Powiedziałem zdezorientowany.
-Czemu nie powiedziałeś jej tego wcześniej?
-Co, o czym ty mówisz?
-Zayn, nie zadawaj głupich pytań, tylko powiedz mi, czemu nie powiedziałeś Marcie, że czujesz do niej coś więcej? Może jestem pijana, ale widzę – uśmiechnęła się. – Hazz cie wyprzedził, teraz żałuj – dodała i podniosła się z ziemi.
-Co ja mam teraz zrobić? – Spojrzałem na nią.
-Teraz jest już za późno.. – Zaczęła powoli otwierać drzwi.
-To nie jest moja wina! – Krzyknąłem, ale ona zniknęła za drzwiami.
*Oczami Louisa*
Taa, widziałem minę Malika jak się dowiedział o Harrym i Marcie. Podczas tamtego spaceru opowiedział mi o wszystkim, nie wiedziałem co mam o tym myśleć. W końcu jestem przyjacielem Harrego.. Powiedzieć mu czy nie? Dobra, gdy Malik wyszedł przed dom pociągnąłem Harrego za rękaw do kuchni.
-Musimy porozmawiać – spuściłem głowę i podrapałem się za uchem.
-No, o czym? – Uśmiechnął się nieznacznie.
-Wiesz, że nie jesteś jedynym co czuję coś do Marty – wypaliłem a on zbladł.
-Czy ty?- Zaczął się jąkać.
-Nie! Nie ja! – upewniłem go. – To znaczy on też jest twoim przyjacielem.
-Oj Josh, to tam się tylko wygłupialiśmy – poklepał mnie po ramieniu.
-To nie Josh – zacisnąłem zęby.
-To kto? – Mruknął.
-Dobra nie, nie mogę tego powiedzieć – odpuściłem? Tak. Chyba tak.
-Mów – chwycił ręką moje przedramie.
-Zayn – wyrwałem się i poszedłem na górę do pokoju w którym śpie. Zdradziłem przyjaciela, jestem zajebisty! Jak ja mogłem to zrobić?! Obiecałem, że nie powiem, zachowałem się jak kretyn.
*Oczami Harrego*
Łał mój przyjaciel kocha moja dziewczynę. A od kogo się tego dowiedziałem?! Nie, nie od Zayn’a, a od Louis’a. Bał się mi o tym powiedzieć? Przecież bym to olał, przyjaźnie się z nim od 3 lat to coś chyba znaczy! To nie grzech, że ją kocha.. Dobra tak jestem zarazem wkurzony i zazdrosny, ale nie pokłóciłbym się z nim aż do tego stopnia, żeby się do niego nie odzywać a już tym bardziej odejść z zespołu. Nie ma co do tego wracać teraz, poszedłem do pokoju i usiadłem na kanapie.
-Napijesz się czegoś, Marta? – Zwróciłem się do niej.
-Czemu nie – odpowiedziała a ja podałem jej piwo stojące na stole. Uśmiechała się właśnie do stojącego na przeciwko Horana.. Była cholernie urocza… Mogę patrzeć na nią godzinami. Do domu właśnie wszedł Zayn, szybko podniosłem się i podszedłem do niego.
- Hej, stary.. Możemy pogadać? – Zapytałem.
- Emm, o czym?
- O czymś ważnym – powiedziałem trochę ostrzej i pociągnąłem go za ramię. Kiedy byliśmy już na zewnątrz, poczułem, że coś we mnie pękło.. Tak nagle, nie wiem czemu.
- Od kiedy?! – Krzyknąłem do niego.
- Kurwa, o co ci chodzi?
- Od kiedy podoba ci się Marta?
- Co, skąd to wiesz?
- Lou mi powiedział – zbyt późno ugryzłem się w język.
- Zdrajca – powiedział, a właściwie szepnął.
- Nie miej mu tego za złe, gdybyś sam mi to powiedział, nie byłoby żadnego problemu.. Od kiedy?!
- Gowno cie to obchodzi.Spokojnie, nie będę się wam mieszać.. Bądźcie szczęśliwi – dodał, po czym z powrotem poszedł do domu. Usiadłem na schodkach i nie wiedziałem co mam ze sobą zrobić.
*Oczami Zayna*
Pędem pobiegłem do pokoju Louis’ego, po drodze taranując biednego Horana. Z impetem otworzyłem drzwi, gdzie zastałem leżącego na łóżku Lou.
- Czemu mu to powiedziałeś? – Miałem zacząć krzyczeć, ale się opanowałem. – Myślałem, że mogę na ciebie liczyć!
- Zayn, zrozum, oboje jesteście moimi przyjaciółmi, musiałem mu to powiedzieć.
- Tak, ale obiecałeś! – coś we mnie pękło i krzyknąłem. W tym samym momencie, w pokoju pojawiła się Marta.
- Hej, chłopcy, co się stało? – Spytała.
- Nic kurwa, oprócz tego, że mój przyjaciel mam mnie w dupie – krzyknąłem i wybiegłem z pokoju.
- Zayn, zaczekaj – usłyszałem za sobą głos Marty, jednak nic sobie z tego nie zrobiłem po prostu wyszedłem z domu bez słowa. To się tu chyba przez te trzy tygodnie często zdarzało. Obróciłem się chyba z.. Nadzieją? Tak, z nadzieją, że ona biegnie nadal za mną. Łudziłem się,przecież zachowałem się jak idiota. Poza tym ma tego swojego Harrego, nie mogę patrzeć na to jak on ją całuje czy przytula. Taaa, tylko teraz to już za późno Malik. Bałem się jej to powiedzieć i teraz mam co chciałem. Trzeba było być pierwszym, ale stchórzyłem. Mam z tym żyć? O nie! Ja jej to powiem.. Chociaż, dzisiaj lepiej nie, uh.. Boje się jej reakcji. Może lepiej to zostawie, na razie? Nie chce się kłócić z Harrym, w końcu to mój przyjaciel. Dobra wracam, zaszedłem aż pod Big Ben’a. To ile czasu minęło? – spojrzałem na zegarek, była już 01:00 w nocy. No nieźle, może uda mi się złapać jakąś taksówkę – wmawiałem sobie. No niestety nie udało się. Wracam na nogach, po drodze wstąpiłem do jakiegoś baru. Było mało ludzi, podszedłem do baru i zamówiłem drinka, potem kolejnego i następnego. Tak zleciało jakoś do 4:00, wtedy postanowiłem, że wrócę do domu ponieważ o 10:00 Marta i Harry lecą do Polski. Także, nieźle wstawiony zatoczyłem się do domu, dojście zajęło mi około 2 godzin. Próbowałem trafić kluczem w zamek, jednak nie szło mi to najlepiej, przewróciłem nawet doniczkę stojącą na parapecie. Gdy półgodzinne otwieranie drzwi nie było wystarczająco skuteczne, zrezygnowany położyłem się na ławce i zasnąłem.
*Oczami Marty*
Nie spałam całą noc, dlaczego? Ponieważ martwiłam się o Zayn’a to po pierwsze a po drugie.. Jutro lece do polski po raz pierwszy od tylu lat. Nikt mnie i mamy tam nie chciał. Ani na święta ani na czyjeś urodziny. No jedynie babcia, ale to zawsze ona do nas przyjeżdżała. Dobra, mniejsza o to. Boje się spotkać mojego taty, czy ja w ogóle mogę nazwać go „tatą”? Nie znam go, pamiętam tylko pare szczegółów, wiem, że miał kruczo-czarne, krótko ścięte włosy i pełne miłości zielone oczy. Czy ja powiedziałam „miłości”? Skąd ta miłość? Znałam go 4 lata, teraz nie wiem kto to jest. Z moich przemyśleń wyrwał mnie huk roztrzaskującej się doniczki. Wzdrygnęłam się i spojrzałam na Harrego, który leżał obok mnie. Przyszedł wczoraj o 23:00, prosiłam go o to ponieważ nie mogłam zasnąć bałam się, tylko nie wiem czego. Chyba po prostu chciałam jego bliskości, a wracając do roztrzaskiwanej doniczki, spojrzałam na Stylesa, który smacznie spał, pomyślałam, że nie będę go budziła. Ubrałam jego sweter czarny sweter sięgający mi do ud na moją białą koszulkę z LOCAL HEROES i zeszłam na dół. Spojrzałam najpierw przez judasza, nikogo nie było. Otworzyłam szeroko drzwi i powoli przekroczyłam próg domu. Rozejrzałam się dookoła i zauważyłam kogoś leżącego na ławce. Taak, pijany Zayn, no nieźle. Poklepałam go chwilę po twarzy i ocknął się.
-Marta –wybełkotał. – Kocham Cię wiesz?
-Tak Malik jesteś pijany! Mówisz różne głupie rzeczy, no chodź już – pociągnęłam go za rękę do domu i zamknęłam drzwi wejściowe. Ułożyłam go na kanapie, przykryłam kocem i ruszyłam do kuchni zrobić herbatę.
Oczywiście jak Marta nie może czegoś potłuc w kuchni?! Na pierwszy ogień poszedł talerzyk a za nim dwie szklanki. Na dół zeszli Kasia i Niall najwidoczniej ich obudziłam, stanęli w progu i patrzyli się na mnie. Horan obejmował Kasię od tyłu i gdy zobaczył co zrobiłam zaczął się śmiać i powtarzać „Jak zawsze!”, Kasia spojrzała na niego wzrokiem seryjnego mordercy i pomogła mi pozbierać odłamki porcelany.
-Co ty zrobiłaś? – Podniosła głowę i spojrzała na mnie małymi od zmęczenia oczami.
-Chciałam zrobić Zaynowi coś do jedzenia i herbatę, ale wiesz – wzdychnęłam głośno – jak ja czegoś nie potłukę to cud.
-Gdzie jest ten nasz Malik? – Zapytał Niall parząc herbatę.
-Leży na kanapie – mruknęłam i wpiłam wzrok w swoje kapcie, moje urocze czarne „króliczki”.
-Idź zobacz z Martą co mu jest, a ja zrobię kanapki – ziewnęła i popatrzyła na zegarek. – Wow już 6:00? Marta o 8:00 musicie się z Harrym zbierać!
-Spokojnie jesteśmy spakowani – odparłam i poszłam do leżącego na podłodze a wcześniej kanapie Malika.
______________________________________________
Mrał *.*
Przepraszam że Liam zerwał z Danielle w moim opowiadaniu :x. Ale chodzi o trochę dramaturgii :D. Chyba wrócą do siebie. Zobaczymy :>
Jak się podoba? Przepraszam, ale miałam na prawdę mało czasu dlatego tak długo mi to zajęło. Jeśli chcecie regularnie otrzymywać informacje o nowych rozdziałach napiszcie w komentarzu swój twitter. Mój to : @iBieberHug :)
https://twitter.com/mybieberswagx
PODOBAŁ SIĘ? - SKOMENTUJ! x
PRZYJMĘ RÓWNIEŻ KRYTYKĘ ;>
niedziela, 9 września 2012
Rozdział 7.
*Oczami Niall’a*
Muszę z nią porozmawiać, przecież to, że mi wyznała miłość musi coś znaczyć.
-Kasia posłuchaj… Ja wiem, że my się krótko znamy, ale mi naprawdę na tobie zależy – usiadłem na jednej z ławek i pociągnąłem ją za rękę zmuszając, aby usiadła.
-Niall, ale to za szybko wszystko się potoczyło! Zrozum ja nie mogę być z kimś kogo znam jakieś 3 dni! – Widziałem smutek który malował się na jej twarzy.
-Ja czuje, jakbym znał cię całe, moje życie – złapałem ją za rękę i przyłożyłem, do mojej klatki piersiowej, w której serce biło jak oszalałe.
-Wiesz co.. – spojrzała mi w oczy. – Możemy spróbować – dotknąłem delikatnie jej podbródka, aby spojrzała mi w oczy. Przybliżyłem się do niej i po chwili wahania pocałowałem ją. Ta chwila była magiczna, czułem się jak w niebie. Chociaż to mało powiedziane. Wziąłem ją za rękę i podśpiewując „She makes me wanna” wróciliśmy do domu.
-Marta, mieliśmy dzisiaj w czwórkę iść na London Eye – powiedziałem i uśmiechnąłem się do niej.
-Ja chętnie z wami pójdę, jeszcze tylko porozmawiam z Harrym – odparła.
*Oczami Marty*
No tak! Zapomniałam, przecież obiecałam Niallowi, że w sobotę pójdziemy na London Eye. Całkiem dobrze się składa, po London Eye pojedziemy na lotnisko i kupię bilet do Polski, chociaż na tydzień polecę do mamy.
-Harry – podeszłam do lokowatego, który właśnie oglądał telewizję.
-Tak? – Spojrzał na mnie kątem oka.
-Może pojedziemy, w czwórkę na London Eye? Ja, ty, Kasia, Nialler.
-No jasne – posłał mi ciepły uśmiech. –To, o której się zbieramy?
-Może o 15:00? Potem pojechalibyśmy, na lotnisko i kupię bilet do Polski..
-Jaki bilet? – Otworzył szerzej oczy.
-No muszę chociaż na tydzień pojechać do mamy – powiedziałam.
-Dobra, nie pozostało mi nic więcej, niż polecieć tam z tobą – wstał z kanapy i przybliżył się do mnie.
-Nie Harry, wy macie koncert w piątek.
-Bez menadżerki to się nie uda, poza tym poznam twojego tatę – spojrzał na mnie.
-To nie jest dobry pomysł – podrapałam się za uchem.
-Dlaczego?
-Nie chcesz poznać mojego ojca – spuściłam głowę. – Nawet ja go prawie nie znam.
-Nie rozumiem – przycisnął mnie do siebie.
-Zostawił nas jak miałam pięć lat – jedna łza spłynęła mi po policzku, ale szybko ją wytarłam. Nie lubiłam o nim mówić, a teraz nagle po tylu latach, pojawił się i poszedł do mamy do szpitala.
-Hej, nie płacz – złapał delikatnie dłońmi moje policzki. – On nie jest tego wart. Moi rodzice rozwiedli się jak miałem 7 lat, strasznie to przeżywałem, pamiętam, że bardzo dużo płakałem. Wiem co czujesz – próbował się uśmiechnąć.
-Nie musisz tu ze mną siedzieć, idź tam do reszty – przytuliłam go.
-Ale ja chce z tobą siedzieć – musnął delikatnie ustami mój policzek.
-Może coś obejrzymy? – Zaproponowałam.
-Jasne, tylko co?
-Może jakieś romansidło? – Harry się zgodził a ja poszłam do pokoju po film. Wróciłam z moim ulubionym filmem „Pamiętnik”. Zobaczyłam, że Hazz coś czyta i podeszłam bliżej.
-Styles! To mój pamiętnik! Oddawaj idioto! – Wrzasnęłam, a on zaczął uciekać po całym domu jak głupi.
-Drogi pamiętniku – zaczął.
-Przestań!! – Boże tylko, żeby nie przeczytał ostatniego wpisu – Proszę Harry oddaj!
-Kocham ten jego przepiękny, ciepły uśmiech, burzę loków które uwielbiam dotykać i szczególnie jego błyszczące zielone oczy – przerwał czytanie i popatrzył na mnie. Czekałam tylko na moment, w którym zacznie się śmiać. On jednak milczał.
-Za ile zaczniesz się śmiać? – Zapytałam i wyrwałam mu pamiętnik z rąk, przy czym rumieniłam się coraz bardziej.
-Nie zacznę – podszedł do mnie i objął mnie w pasie. – Czemu miałbym się śmiać? – Zapytał patrząc mi głęboko w oczy.
-Przecież nie czujesz tego, samego do mnie – wbiłam wzrok w ziemię.
-Skąd wiesz? – Zaśmiał się i w tym momencie zadzwonił jego telefon. – Momencik – powiedział i wyszedł z pokoju. A ja włączyłam film. Położyłam się na prawym boku na kanapie. Po chwili Harry już był w pokoju i usiadł przy mnie. – Możemy przesunąć London Eye?
-Dlaczego? – Zebrałam się do pozycji siedzącej.
-Lou, nasza stylistka poprosiła mnie, żebym zajął się Lux.
-Chętnie ci pomogę – uśmiechnęłam się do Loczka.
-Nie musisz.
-Ale ja nalegam, resztę wyślemy na kręgle – zaśmiałam się.
-No dobra, to jedziemy po małą – wstał i podał mi rękę. Obgadaliśmy wszystko z Kasią, Josh’em, Niall’em, Ian’em i Zayn’em, który nie wiem skąd nagle pojawił się w ogrodzie, jakoś wcześniej go nie było. Cała paczka pojechała na kręgle, a ja z Harrym po Lux. Weszliśmy do ich domu, było no łał ogromny! Rodzice Lux byli bardzo mili, a mała taka słodka, od razu wzięłam ją na ręce. Zabraliśmy potrzebne rzeczy, a Lou obiecała, że wrócą po Lux o 22:00. Gdy wróciliśmy Hazz wziął rzeczy do domu, a ja poszłam bawić się z małą do ogrodu.
*Oczami Harrego*
Odłożyłem rzeczy na kanapę i wyszedłem za dziewczynami do ogrodu. Marta wyglądała tak słodko kiedy bawiła się z Lux. Jeszcze nie dokończyliśmy naszej, wcześniejszej rozmowy, ale to może jak młoda zaśnie. Podszedłem bliżej nich i oparłem się o huśtawkę.
-Co tak patrzysz? – Zapytała Marta ukazując swoje dołeczki, które nigdy wcześniej, aż tak bardzo mi się nie podobały.
-Słodko wyglądacie, kiedy się bawicie.
-Dziękuje – zaśmiała się i złapała Lux za rękę. Podeszły do mnie, a Lloyd dała mi małą na ręce. – No proszę, wyglądasz jak prawdziwy tatuś!
-Jasne, tylko kto jest mamusią – zażartowałem, a Marta zrobiła wielkie oczy. – Oj żartuję!
-Tak, ekhm – zrumieniła się.
-Wracamy do oglądania filmu?
-Tak jasne – wzięła ode mnie Lux i zaprowadziła do małego, gościnnego pokoju, w którym były już jej rzeczy. Marta zrobiła małej kolacje, przeczytałem jej bajkę, po czym młoda szybko zasnęła, pocałowałem ją lekko w czoło i poszedłem z Martą do salonu.
-To co oglądamy? – Rozsiadłem się na kanapie.
-„Pamiętnik”?
-Okey – Marta usiadła obok mnie tak, że objąłem ją ręką.
-Harry?
-Tak? – Spojrzałem w jej stronę.
-Zapytałeś wcześniej dlaczego uważam, że nie czujesz tego samego do mnie.. – zpowarzniałem i usiadłem po turecku twarzą zwróconą ku niej. – Otóż uważam tak: Sądzę, że jesteś gwiazdą, a ja nie nadaje się do show biznesu. Poza tym pewnie pomyślałeś, że lecę tylko na kasę.. Nie, to nieprawda, kocham cię za uśmiech, który prawie nigdy nie schodzi z twojej, cudnej twarzy, za to jak spoglądasz na mnie swoimi zielonymi oczami. Kocham twój głos, poczucie humoru, charakter zagubionego kolesia, który potrafi mnie omotać – zbladła lekko. – Nie potrafiłbyś się zakochać w zwykłej dziewczynie, która śpiewa do szczotki i kocha koty.
-Też kocham koty – zaśmiałem się.
-Ale nie o to chodzi – popatrzyła mi w oczy. – Pewnie wolisz jakieś chude modelki i aktorki.
-Marta – pocałowałem ja w czoło. – Wolę ciebie, jesteś wyjątkowa i nigdy nie myślałem, że lecisz na moją kasę. Po prostu, mi na tobie cholernie zależy.
-Naprawdę? – Zapytała z bananem na twarzy.
-No tak – uśmiechnąłem się.
*Oczami Marty*
-Chyba zaraz przyjedzie reszta – spojrzałam na zegarek, była 20:53.
-No powinni zaraz być – odparł Hazz.
-Idę zobaczyć co z Lux – posłałam mu nieznaczny uśmiech.
-Pójdę z tobą – wstał, otrzepał się i przyszedł za mną. Mała spała tak, słodko spała, miałam ochotę położyć się koło niej. Dzisiejszy dzień był bardzo męczący, bez słowa wyszłam z pokoju i skoczyłam szybko na górę do swojego pokoju. Chwilę leżałam w ciszy, nagle do pokoju wszedł Harreh i położył się koło mnie, no dobra nie położył, rzucił się na łóżko, tak że, aż podskoczyłam.
-Uważaj bo zarwiesz łóżko – zaśmiałam się.
-Nie jestem aż taki ciężki – dał mi kuksańca w bok.
-No tak, tak – puściłam do niego oczko. Przytuliłam się do niego i chyba zdrzemnęłam. Obudziły mnie krzyki Kasi, Louis’a, Liam’a, Niall’a, Ian’a i Zayn’a. – Pali się czy co? – Wymamrotałam.
-HE’S MINE – zaśmiał się Lou.
-Czemu mnie okłamałaś? – Kasia udawała obrażoną.
-Z czym? – Spojrzałam na Harrego, który najwyraźniej też nie wiedział o co chodzi.
-Przecież widać, że jesteście razem – wypalił Ian.
-Nie – powiedziałam, z dziwnym grymasem na twarzy.
-Tak – mruknął w tym samym czasie, uśmiechnięty Hazz.
-Co? – Spojrzałam na niego, a on ruszył tylko ramionami.
-Wiesz co, przyjaciółce to się chyba o takich rzeczach mówi – parsknęła Kasia, a reszta patrzyła się na nas, jak na dziwaków. Na szczęście, Lux zaczęła płakać i szybko wymknęłam się z pokoju, niestety za mną poszła Swan. Wzięłam małą na ręce i próbowałam ją uspokoić.
-Kiedy miałaś zamiar mi powiedzieć – uśmiechnęła się sztucznie.
-Ja z nim nie jestem.
-Nie wcale – przewróciła teatralnie oczami.
-Nie zapytał mnie jeszcze, ile razy mam to mówić? – Warknęłam.
- Jeszcze nie?
- No mówię ci, nie wiem, który raz, że nie! – W tym momencie Lux zaczęła, jeszcze bardziej płakać.
- Dobra, dobra. Bez nerwów. Leć na dół, a ja się zajmę tym dziełem szatana – wymamrotała, po czym wzięła Lux na ręce. Mówiłam już jak bardzo ona nienawidzi dzieci Bardzo.
- Po co mam tam iść?
- Przecież, kiedy spytałam czy jesteście razem, on powiedział, że tak.. Więc o co chodzi?
- Nie mam pojęcia!
- Dobra, leć na dół – wyszłam z pokoju i udałam się do jadalni, w której zastałam nie kogo innego, a Hazze. Podszedł do mnie i próbował przytulić, jednak miałam na niego jeszcze niezłe nerwy, o to całe jego „Tak”, i w ogóle nie nadążam za tym chłopakiem, wracając próbował mnie przytulić, jednak go odepchnęłam.
- Hej, kochanie.. Co się stało? – Powiedział, a w jego głosie można było wyczuć… Smutek?
- Żadne kochanie – powiedziałam stanowczo. – Nic się nie stało – dodałam.
- Ale o co chodzi? – Teraz barwa jego głosu wyrażała niezłe poirytowanie i zdezorientowanie.
- Nie wiem Hazz, może jestem jakaś staroświecka, ale żeby z kimś chodzić, trzeba go chyba o to spytać…
- To co, ty to na papierze chcesz? – Powiedział z lekką pogardą.
- Nie, wystarczyłoby spytać.
- W takim razie… Czybędzieszmojodzieczyno? – Powiedział od niechcenia.
- Jasne, na nic więcej cie nie stać?
- No chciałaś, żebym spytał – zaśmiał się.
- Ja pierdole, naprawdę jesteś żałosny – powiedziałam to i wyszłam przed dom. Usiadłam na ławce i zaczęłam płakać, po prostu. Ktoś chyba to usłyszał, bo po chwili obok mnie usiadł Zayn.
- Hej, Marta, co się dzieje? – Spytał i objął mnie ramieniem. Był lekko wstawiony, ale nie było aż tak źle.
- Nie wiem, czy to ze mną jest coś nie tak, ale… Chciałabym, żeby to inaczej wyglądało – odparłam, opierając głowę o jego ramie.
- Co, o czym mówisz?
- Chciałabym, żeby Harry chociaż trochę się postarał!
- Ale z czym? – Dodał, spoglądając na mnie.
- Żeby poprosił mnie o chodzenie.. Nie tak, z regułki, tylko.. Z serca?
- Marta – przytulił mnie. – Uwierz, to nie jest w jego stylu… Ale jeżeli cie kocha.. Zrobi dla ciebie wszystko..
- Dzięki Zayn – otarłam łzę i wtuliłam się mocniej w jego bok.
- Nie ma za co – chyba się uśmiechnął, nie wiem, bo miałam zamknięte oczy. Ogólnie to obudziłam się u siebie w łóżku, fajna magia, bo w ogóle nie pamiętam, że zasnęłam, i że ktokolwiek mnie tu przyniósł. Kolejną dziwną rzeczą jest to, że Kasia z Niallerem spali na podłodze, a pomiędzy nimi leżała Lux.. Ciekawe co ona tu robi? Ciekawe co oni tu robią i to na podłodze? Nasówały się kolejne pytania. A kiedy ktoś wyszeptał moje imię przez sen, miałam już mózg rozjebany. Wyszłam z pokoju, do kuchni. Nikogo tam nie zastałam, o dziwo nawet Hazz, nie urządzał sobie maratonu oglądania moich filmów z podstawówki. Wzięłam z lodówki mleko i napiłam się parę łyków. Usiadłam na kuchennym blacie i zaczęłam machać nogami jak pojebana, nic lepszego nie miałam do roboty. Wszystko fajnie, ale w pewnym momencie ktoś wszedł do domu, a ja z owego blatu upadłam na ziemię, jak długa. Do kuchni wszedł zdezorientowany Harry. Podbiegł do mnie i pomógł mi wstać.
- Emm, a właściwie co robiłaś? – Zapytał.
- Nic takiego, dzięki za pomoc – chciałam już wychodzić z kuchni, ale złapał mnie za rękę.
- Marta.. Ja przepraszam..
- Dobra, Harry. Okej, rozumiem, nic się nie stało.
- Nie, Marta.. Słuchaj – wyjął z kieszeni jakieś pudełeczko. – To jak… - Uniósł mój podbródek ku górze. – Będziesz moją dziewczyną? – Pocałował mnie czule.
- Harry – wzruszyłam się. – Jasne.. Oczywiście, że tak! – Przytuliłam się do niego i zaczęłam śmiać.
- Wszystko w porządku?
- Jasne – spojrzałam na niego i uśmiechnęłam się promiennie.
- Uwielbiam twój uśmiech – powiedział po czym jeszcze mocniej mnie przytulił.
-Która jest godzina? – Zapytałam.
-12:45, a co się stało?
-Zawieziesz mnie na lotnisko? Musze jechać, no wiesz, po bilet…
- Po dwa bilety raczej – uśmiechnął się.
- No okej, ale czy to nie będzie dla ciebie problem?
- Jasne, że nie, zresztą przyda nam się spędzić troszkę czasu we dwoje – przytulił mnie.
- I z moją mamą…
- No tak, zapomniałem o najważniejszym. To co, jedziemy?
- Jasne, tylko pójdę się ubrać.. I ogarnąć – powiedziałam i poszłam na gorę, gdzie wzięłam szybko prysznic ogółem ogarnęłam twarz, założyłam czarne rurki, zieloną bluzkę na ramiączkach, zielone vansy i czarnego full-capa. Zeszłam na dół, gdzie Harry oglądał TV.hu
- Jej, ślicznie wyglądasz.. Jak zawsze – uśmiechnął się.
- Emm, dzięki. Jedziemy?
- Jasne – powiedział i wyszliśmy przed dom.W trakcie jazdy poruszyliśmy bardzo poważne sprawy, wagi państwowej, takie jak co zjeść na obiad, czy też jakie kolory lubimy najbardziej… Na lotnisku byliśmy pół godziny potem. Podeszłam do okienka, kupiłam dwa bilety do Polski klasy a. Podziękowałam i wręczyłam je Hazzie, po czym on się uśmiechnął pod nosem. Wsiedliśmy to auta i udaliśmy się w drogę powrotną.
_______________________________________________
2 153 słowa :) Hmm, chyba nie jest najgorzej.. A ogólnie to wiecie, że tego nie wstawia Marta, tylko ja, Kasia? Łuhuhuhu, mówię poważnie :D Jestem hakerem i włamałam się tu, aby dodać wam ten rozdział, padajcie mi do stóp:D Nooo, ogólnie t.. Jakby to Marta napisała dzięki za wyświetlenia i komentarze :)
CZYTASZ = KOMENTUJESZ XX
piątek, 31 sierpnia 2012
Rozdział 6.
Starałam się zasnąć ale jakoś mi to nie wychodziło. Usiadłam
na łóżku, przetarłam oczy, zarzuciłam na siebie bejsbolówkę, która należała
chyba do Zayn’a i zeszłam do kuchni po wodę. Napiłam się i zobaczyłam, że w
salonie ktoś ogląda telewizję. Weszłam do pokoju i ujrzałam Harrego
oglądającego płyty z moich występów w liceum.
-Nie! Zostaw ! - Wbiegłam do pokoju i zabrałam Hazzie całe pudełko z nagraniami.
-Czemu? – Uśmiechnął się.
-Bo tak.. A właściwie, to czemu ty oglądasz moje płyty o 3:00 w nocy?
-No nie mogłem spać, chciałem obejrzeć jakiś film i natrafiłem na to – wskazał palcem na pudełko.
-Ta historia mnie bardzo poruszyła, a teraz do widzenia panu, idzie pan spać - pokazałam mu język.
-No dobra, tak przy okazji to ładnie śpiewasz – przytulił mnie i poszedł.
-Ta, dobranoc – mruknęłam. Wyłączyłam telewizor i poszlam z powrotem na górę. Położyłam się i odwróciłam na lewy bok. Harry najwyraźniej pomylił pokoje.
-Co ty tu robisz? – Warknęłam.
-Leżę – zaśmiał się.
-No chyba pomyliłeś pokoje . Wypad z mojego łóżka.
-Muszę? – Odgarnął loki opadające na jego zielone oczy.
-Tak! Sio – uderzyłam go lekko w ramię.
-Oj no weź – uśmiechnął się zniewalająco.
-Dobra, ale rano się zwijasz, żeby chłopcy sobie czegoś nie pomyśleli –mruknęłam.
-Spokojnie rano mnie już tu nie będzie – wtuliłam się w jego tors i zasnęłam. Gdy się obudziłam Hazzy faktycznie już przy mnie nie było. Ogarnęłam się trochę i w piżamie zeszłam na dół. Chłopcy jak zwykle już tam siedzieli. Miałam już się z nim przywitać buziakiem w policzek, gdy nagle usłyszałam słowa Louisa.
-No powiedz to jej – zaczął. – Harry! Przecież powiedziała, że się jej podobasz!
-Ale ona nie będzie chciała ze mną być – po tych słowach chciałam do niego podejść i powiedzieć, że on jest dla mnie kimś więcej niż przyjacielem. Ale nie to byłoby głupie..
-Skąd możesz to wiedzieć?
-Ja to wiem.. Nie chciałaby być z takim idiotą.
-Kto by nie chciał być i z jakim idiotą? – Weszłam do kuchni i jak zawsze sięgnęłam do szafki po sok.
-Nie żaden.. – Hazz podrapał się po głowie.
- Mów natychmiast!
- Nie, nic. Sorki, ale muszę iść, do zobaczenia – szybko zwinął się i wybiegł z domu. Popatrzyłam na Lou miną zatytułowaną „WTF?!”
- O co mu chodziło? – Spytałam.
- Przepraszam Marta, ale nie mogę Ci nic powiedzieć – posmutniał.
- Hmm, no okej – powiedziałam, po czym sięgnęłam po szklanke i nalałam do niej napoju. Zamoczyłam usta w szklance, delektując się smakiem, pomarańczowego soku. Weszłam na góre i ponownie położyłam się na łóżku. Sięgnęłam po komórkę i zobaczyłam trzy SMS:
,, Siemasz, ej słuchaj, mógłbym dzisiaj przyprowadzić kolege? Xx” – Niall.
,, Marta, przepraszam za moje zachowanie.. Byłem lekko.. Nabuzowany..” – Harry.
,, Ja pierdole, umieram” – Kasia.
Odpisałam:
,, Jasne, Niall xoxo”
,, Emm, okej, ale masz powiedzieć co się stało!"
,, Zgonujesz, cioto?:D”
Spojrzalam na zegarek, była 11:06. Wcześnie coś. Dostałam kolejne sms:
,, Okej, dzięki, przyjdziemy o 3 xx” – Nialler.
,, Może kiedyś” – Hazz.
,, To co zrobiłam wczoraj było chore ._. Wychodzimy gdzieś dzisiaj?”
Szybko napisałam:
,, Czekam : ) xx”
,, Dzisiaj :D”
,, Wbij dzisiaj o 3, pało..Najlepsza na kaca, jest kolejna biba xd”
Podnioslam się z łóżka i szybko podeszłam do szafy. Moja dzisiejsza refleksja brzmi ,, Ja jebie, nie mam się w co ubrać”. Wygrzebałam jakiś stary, czarny sweter, czerwone rurki i czarne converse. Włosy spięłam w kok i zeszlam na dół, gdzie zastałam Zayn’a, palącego szluga.
- Idź, z tym chujostwem na dwór – powiedziałam robiąc skwaszoną minę, na zapach dymu.
- Bez nerwów, i tak już skończyłem – uśmiechnął się arogancko.
- Jasne… - przewróciłam oczami. Usiadłam na fotelu i wlączyłam telewizje, leciały akurat jakieś bzdurne reklamy, ale nie miałam nic lepszego do roboty. ,, NOWY ŚWIETNY ROBOT KUCHENNY! KUP TERAZ!” Krzyknęłam na cały dom.
- Co Ty pieprzysz, przepraszam? – Spytał Lou.
- Znalazłam, nowego robota kuchennego – uśmiechnęłam się.
- Aha, świetnie.
- Czemu nikt nie ma dzisiaj dobrego humoru? – Mruknęłam i wyszłam z domu, kierując się w stronę ogrodu. Usiadłam przy basenie i chwilę wpatrywałam się w wodę. Nagle poczułam czyjeś ręce na moich plecach i w jednej chwili znalazłam się w wodzie. Wdrapałam się na brzeg basenu i zobaczyłam Nialla i jego kolegę.
-Niall idioto! Zdurniałeś? – Wydarłam się na niego. – Czy w tym domu wszyscy muszą mnie wrzucać do basenu?!
-Marta, przepraszam chciałem cię rozweselić .. – Spuścił głowę.
-Wpychając mnie do basenu? Bardzo twórcze! Ale, nie potrafię się na ciebie gniewać – uśmiechnęłam się. – Kasia będzie o jakiejś 3:00.
-To zajebiście. A tak w ogóle to poznaj Josh’a – wskazał ręką na przystojnego bruneta, o czekoladowych oczach.
-Josh – podał mi rękę.
-Marta – przedstawiłam się.
- Milo mi cie poznać – uśmiechnął się czarująco.
- Mi, mi ciebie, również – starałam zachowywać się normalnie, ale chyba mi to nie wychodziło.
- Em, przepraszam, może wejdziemy do środka – Niall pomachał mi dłonią przed twarzą.
- Tak, jasne.. Eee, wchodźcie – gestem ręki zaprosiłam ich do środka. W domu siedzieli już chłopcy, wszyscy z wyjątkiem Harrego.
- Gdzie Hazz? – Spytał Nialler.
- Wyszedl na miasto jakieś 3 godziny temu i do tej pory nie wrócił, ale powiedzial, że około 4 będzie – odparł Liam.
- Emm, Josh, może się czegoś napijesz? – Powiedziałam odwracając się w strone nowopoznanego kolegi.
- A masz coś mocniejszego? – Poruszył zabawnie brwiami.
- Nie, trzeba było by się przejść do sklepu..
- No to na co czekamy?! – Krzyknął, lapiąc mnie za rękę i wybiegł z domu. – Gdzie najbliższy monopol?
- Tędy – pociągnęłam go w w prawo. Kiedy dotarliśmy na miejsce, od razu rzuciliśmy się na wszystkie alkohole jakie dostępne były w sklepie.
- Razem będzie 400 funtów – powiedziała sprzedawczyni.
- Zapłacę – uśmiechnęłam się i wyciągnęłam z torby, którą na szczęście wzęłam z domu, portfel, w którym miałam kase od matki. Podałam kasjerce pieniądze i wraz z Joshem zaczęłam pakować wszystkie rzeczy. Wyszliśmy obładowani, jakbyśmy robili zapasy na co najmniej miesiąc.
- W domu oddam Ci kase – powiedział z uśmiechem.
- Nie, nie trzeba – odparłam.
- Trzeba, trzeba, koniec dyskusji – powiedział i przyśpieszył kroku. Wróciliśmy do domu, gdzie była już Swan z chłopakami co najgorsze z Paulem i Ianem wszyscy byli już nieźle wstawieni, Hazz siedzial na fotelu i oglądał telewizje, a reszta grała w butelkę.
-Marta! Patrz przyprowadziłam twojego chłopaka Paula! – Krzyknęła.
-Boże ale jesteś najebana – warknęłam. – Paul won stąd!
-Oj Martuś – uśmiechnęła się tak idiotycznie, jak nigdy. Paul wyszedł z domu, a Ian podrapał się po głowie.
- A ja mogę zostać? – Spytał, chyba czuł się niezręcznie.
- Tak, rozgość się – przytuliłam go. – Emm. Chłopaki to jest Ian, mój przyjaciel – przedstawiłam go.
-Cześć – powiedzieli równo.
-Marta, przyjdą jeszcze Danielle i Eleanor – oznajmili mi Lou wraz z Liamem.
-No jasne, okej – uśmiechnęłam się, a w tym samym momencie rozległ się dzwonek do drzwi.
-Pójdę otworzyć – powiedział ucieszony Dady. Przywitałam się z dziewczynami, one rozsiadły się na jednej z kanap.
-To co gramy w butelkę, nie? – Zapytał Loui.
-Nie znasz innych gier?- Zaśmiałam się.
-Oj tam, no dawaj!
-No dobra – pokiwałam głową.
Zaczęliśmy grać oczywiście pierwszy kręcił Zayn. Wypadło na Kasie.
-Wyznaj co czujesz do Nialla – uśmiechnął się złośliwie. Swan podeszła chwiejnym krokiem do blondyna.
-Niall! Już nie mogę tego trzymać w tajemnicy.... Kocham cię kurwa – powiedziała poczym go pocałowała. Horan zrobił wielkie oczy i zasiadł na kanapie, razem z Kasią, która usiadła mu na kolanach. Teraz to Kasia kręciła. Wypadło na Harrego.
- Harry, kochanie moje powiedzi mi przespałeś się z naszą Martusią?- Wszyscy popatrzyli na Swan, która tylko głupkowato się uśmiechnęła i im pomachała.
- Zależy mi na niej, nigdy bym jej nie wykorzystał – odparł i spojrzał w moją stronę, nieco zszokowany całą tą sytuacją.
- Ja pierdole, jakie to słodkie – mruknęła Kasia. – Kręć Haroldzie!
Harry kręcił i wypadło na Nialla. Kazał mu pocałować, Kasie. Takiego zadania się spodziewałam, Horan pocałował Swan i wykręcił. Wypadło na Josh’a.
-No, Joch. Kto ci wpadł w oko przyjacielu? – Nialler oparł się o róg kanapy.
-Marta – odpowiedział ze śmiechem, podszedł do mnie i pocałował mnie w policzek. Myślałam, że serce wyskoczy mi zaraz z klatki piersiowej. Harry spojrzał raz na Josh’a i raz na mnie, poczym wstał z kanapy i wyszedł do ogrodu. A ja oczywiście pobiegłam za nim.
*Oczami Harrego*
Nie mogłem tego znieść, gdy Josh to powiedział i pocałował ją w policzek miałem ochotę go uderzyć. Więc wyszedłem, żeby im nie popsuć imprezy. Oczywiście Marta wybiegła za mną.
-Harry, o co ci chodzi? – Zapytała łapiąc mnie za nadgarstek.
-O nic, wiesz! Odwal się – mruknąłem.
-Dobra jasne! Już się od ciebie odwale panie Styles! – Widziałem jak pojedyncze łzy spływały po jej policzkach. – Myślałam, że jesteś inny.. Cały dzień się do mnie nie odzywasz, unikasz mnie, a teraz każesz mi się odczepić? Miałeś być dla mnie oparciem po tym co się stało mojej mamie!
-Marta, to nie tak ja tylko chciałem..
-Nie tłumacz się – przerwała mi. – Chciałam ci tylko powiedzieć, że cholernie mi się podobasz Styles, a ty masz mnie teraz w dupie. Świetnie – rozpłakała się jeszcze bradziej.
-Marta daj mi skończyć! – Krzyknąłem.
-Taa.. Naszą przyjaźń? Sama to zrobię.. Dziękuje – wbiegła do domu i tyle ją widziałem. Boże jestem idiotą, potraktowałem ją jak zwykły śmieć. Jak mam to teraz naprawić i powiedzieć wreszcie co do niej czuję?!
-Nie! Zostaw ! - Wbiegłam do pokoju i zabrałam Hazzie całe pudełko z nagraniami.
-Czemu? – Uśmiechnął się.
-Bo tak.. A właściwie, to czemu ty oglądasz moje płyty o 3:00 w nocy?
-No nie mogłem spać, chciałem obejrzeć jakiś film i natrafiłem na to – wskazał palcem na pudełko.
-Ta historia mnie bardzo poruszyła, a teraz do widzenia panu, idzie pan spać - pokazałam mu język.
-No dobra, tak przy okazji to ładnie śpiewasz – przytulił mnie i poszedł.
-Ta, dobranoc – mruknęłam. Wyłączyłam telewizor i poszlam z powrotem na górę. Położyłam się i odwróciłam na lewy bok. Harry najwyraźniej pomylił pokoje.
-Co ty tu robisz? – Warknęłam.
-Leżę – zaśmiał się.
-No chyba pomyliłeś pokoje . Wypad z mojego łóżka.
-Muszę? – Odgarnął loki opadające na jego zielone oczy.
-Tak! Sio – uderzyłam go lekko w ramię.
-Oj no weź – uśmiechnął się zniewalająco.
-Dobra, ale rano się zwijasz, żeby chłopcy sobie czegoś nie pomyśleli –mruknęłam.
-Spokojnie rano mnie już tu nie będzie – wtuliłam się w jego tors i zasnęłam. Gdy się obudziłam Hazzy faktycznie już przy mnie nie było. Ogarnęłam się trochę i w piżamie zeszłam na dół. Chłopcy jak zwykle już tam siedzieli. Miałam już się z nim przywitać buziakiem w policzek, gdy nagle usłyszałam słowa Louisa.
-No powiedz to jej – zaczął. – Harry! Przecież powiedziała, że się jej podobasz!
-Ale ona nie będzie chciała ze mną być – po tych słowach chciałam do niego podejść i powiedzieć, że on jest dla mnie kimś więcej niż przyjacielem. Ale nie to byłoby głupie..
-Skąd możesz to wiedzieć?
-Ja to wiem.. Nie chciałaby być z takim idiotą.
-Kto by nie chciał być i z jakim idiotą? – Weszłam do kuchni i jak zawsze sięgnęłam do szafki po sok.
-Nie żaden.. – Hazz podrapał się po głowie.
- Mów natychmiast!
- Nie, nic. Sorki, ale muszę iść, do zobaczenia – szybko zwinął się i wybiegł z domu. Popatrzyłam na Lou miną zatytułowaną „WTF?!”
- O co mu chodziło? – Spytałam.
- Przepraszam Marta, ale nie mogę Ci nic powiedzieć – posmutniał.
- Hmm, no okej – powiedziałam, po czym sięgnęłam po szklanke i nalałam do niej napoju. Zamoczyłam usta w szklance, delektując się smakiem, pomarańczowego soku. Weszłam na góre i ponownie położyłam się na łóżku. Sięgnęłam po komórkę i zobaczyłam trzy SMS:
,, Siemasz, ej słuchaj, mógłbym dzisiaj przyprowadzić kolege? Xx” – Niall.
,, Marta, przepraszam za moje zachowanie.. Byłem lekko.. Nabuzowany..” – Harry.
,, Ja pierdole, umieram” – Kasia.
Odpisałam:
,, Jasne, Niall xoxo”
,, Emm, okej, ale masz powiedzieć co się stało!"
,, Zgonujesz, cioto?:D”
Spojrzalam na zegarek, była 11:06. Wcześnie coś. Dostałam kolejne sms:
,, Okej, dzięki, przyjdziemy o 3 xx” – Nialler.
,, Może kiedyś” – Hazz.
,, To co zrobiłam wczoraj było chore ._. Wychodzimy gdzieś dzisiaj?”
Szybko napisałam:
,, Czekam : ) xx”
,, Dzisiaj :D”
,, Wbij dzisiaj o 3, pało..Najlepsza na kaca, jest kolejna biba xd”
Podnioslam się z łóżka i szybko podeszłam do szafy. Moja dzisiejsza refleksja brzmi ,, Ja jebie, nie mam się w co ubrać”. Wygrzebałam jakiś stary, czarny sweter, czerwone rurki i czarne converse. Włosy spięłam w kok i zeszlam na dół, gdzie zastałam Zayn’a, palącego szluga.
- Idź, z tym chujostwem na dwór – powiedziałam robiąc skwaszoną minę, na zapach dymu.
- Bez nerwów, i tak już skończyłem – uśmiechnął się arogancko.
- Jasne… - przewróciłam oczami. Usiadłam na fotelu i wlączyłam telewizje, leciały akurat jakieś bzdurne reklamy, ale nie miałam nic lepszego do roboty. ,, NOWY ŚWIETNY ROBOT KUCHENNY! KUP TERAZ!” Krzyknęłam na cały dom.
- Co Ty pieprzysz, przepraszam? – Spytał Lou.
- Znalazłam, nowego robota kuchennego – uśmiechnęłam się.
- Aha, świetnie.
- Czemu nikt nie ma dzisiaj dobrego humoru? – Mruknęłam i wyszłam z domu, kierując się w stronę ogrodu. Usiadłam przy basenie i chwilę wpatrywałam się w wodę. Nagle poczułam czyjeś ręce na moich plecach i w jednej chwili znalazłam się w wodzie. Wdrapałam się na brzeg basenu i zobaczyłam Nialla i jego kolegę.
-Niall idioto! Zdurniałeś? – Wydarłam się na niego. – Czy w tym domu wszyscy muszą mnie wrzucać do basenu?!
-Marta, przepraszam chciałem cię rozweselić .. – Spuścił głowę.
-Wpychając mnie do basenu? Bardzo twórcze! Ale, nie potrafię się na ciebie gniewać – uśmiechnęłam się. – Kasia będzie o jakiejś 3:00.
-To zajebiście. A tak w ogóle to poznaj Josh’a – wskazał ręką na przystojnego bruneta, o czekoladowych oczach.
-Josh – podał mi rękę.
-Marta – przedstawiłam się.
- Milo mi cie poznać – uśmiechnął się czarująco.
- Mi, mi ciebie, również – starałam zachowywać się normalnie, ale chyba mi to nie wychodziło.
- Em, przepraszam, może wejdziemy do środka – Niall pomachał mi dłonią przed twarzą.
- Tak, jasne.. Eee, wchodźcie – gestem ręki zaprosiłam ich do środka. W domu siedzieli już chłopcy, wszyscy z wyjątkiem Harrego.
- Gdzie Hazz? – Spytał Nialler.
- Wyszedl na miasto jakieś 3 godziny temu i do tej pory nie wrócił, ale powiedzial, że około 4 będzie – odparł Liam.
- Emm, Josh, może się czegoś napijesz? – Powiedziałam odwracając się w strone nowopoznanego kolegi.
- A masz coś mocniejszego? – Poruszył zabawnie brwiami.
- Nie, trzeba było by się przejść do sklepu..
- No to na co czekamy?! – Krzyknął, lapiąc mnie za rękę i wybiegł z domu. – Gdzie najbliższy monopol?
- Tędy – pociągnęłam go w w prawo. Kiedy dotarliśmy na miejsce, od razu rzuciliśmy się na wszystkie alkohole jakie dostępne były w sklepie.
- Razem będzie 400 funtów – powiedziała sprzedawczyni.
- Zapłacę – uśmiechnęłam się i wyciągnęłam z torby, którą na szczęście wzęłam z domu, portfel, w którym miałam kase od matki. Podałam kasjerce pieniądze i wraz z Joshem zaczęłam pakować wszystkie rzeczy. Wyszliśmy obładowani, jakbyśmy robili zapasy na co najmniej miesiąc.
- W domu oddam Ci kase – powiedział z uśmiechem.
- Nie, nie trzeba – odparłam.
- Trzeba, trzeba, koniec dyskusji – powiedział i przyśpieszył kroku. Wróciliśmy do domu, gdzie była już Swan z chłopakami co najgorsze z Paulem i Ianem wszyscy byli już nieźle wstawieni, Hazz siedzial na fotelu i oglądał telewizje, a reszta grała w butelkę.
-Marta! Patrz przyprowadziłam twojego chłopaka Paula! – Krzyknęła.
-Boże ale jesteś najebana – warknęłam. – Paul won stąd!
-Oj Martuś – uśmiechnęła się tak idiotycznie, jak nigdy. Paul wyszedł z domu, a Ian podrapał się po głowie.
- A ja mogę zostać? – Spytał, chyba czuł się niezręcznie.
- Tak, rozgość się – przytuliłam go. – Emm. Chłopaki to jest Ian, mój przyjaciel – przedstawiłam go.
-Cześć – powiedzieli równo.
-Marta, przyjdą jeszcze Danielle i Eleanor – oznajmili mi Lou wraz z Liamem.
-No jasne, okej – uśmiechnęłam się, a w tym samym momencie rozległ się dzwonek do drzwi.
-Pójdę otworzyć – powiedział ucieszony Dady. Przywitałam się z dziewczynami, one rozsiadły się na jednej z kanap.
-To co gramy w butelkę, nie? – Zapytał Loui.
-Nie znasz innych gier?- Zaśmiałam się.
-Oj tam, no dawaj!
-No dobra – pokiwałam głową.
Zaczęliśmy grać oczywiście pierwszy kręcił Zayn. Wypadło na Kasie.
-Wyznaj co czujesz do Nialla – uśmiechnął się złośliwie. Swan podeszła chwiejnym krokiem do blondyna.
-Niall! Już nie mogę tego trzymać w tajemnicy.... Kocham cię kurwa – powiedziała poczym go pocałowała. Horan zrobił wielkie oczy i zasiadł na kanapie, razem z Kasią, która usiadła mu na kolanach. Teraz to Kasia kręciła. Wypadło na Harrego.
- Harry, kochanie moje powiedzi mi przespałeś się z naszą Martusią?- Wszyscy popatrzyli na Swan, która tylko głupkowato się uśmiechnęła i im pomachała.
- Zależy mi na niej, nigdy bym jej nie wykorzystał – odparł i spojrzał w moją stronę, nieco zszokowany całą tą sytuacją.
- Ja pierdole, jakie to słodkie – mruknęła Kasia. – Kręć Haroldzie!
Harry kręcił i wypadło na Nialla. Kazał mu pocałować, Kasie. Takiego zadania się spodziewałam, Horan pocałował Swan i wykręcił. Wypadło na Josh’a.
-No, Joch. Kto ci wpadł w oko przyjacielu? – Nialler oparł się o róg kanapy.
-Marta – odpowiedział ze śmiechem, podszedł do mnie i pocałował mnie w policzek. Myślałam, że serce wyskoczy mi zaraz z klatki piersiowej. Harry spojrzał raz na Josh’a i raz na mnie, poczym wstał z kanapy i wyszedł do ogrodu. A ja oczywiście pobiegłam za nim.
*Oczami Harrego*
Nie mogłem tego znieść, gdy Josh to powiedział i pocałował ją w policzek miałem ochotę go uderzyć. Więc wyszedłem, żeby im nie popsuć imprezy. Oczywiście Marta wybiegła za mną.
-Harry, o co ci chodzi? – Zapytała łapiąc mnie za nadgarstek.
-O nic, wiesz! Odwal się – mruknąłem.
-Dobra jasne! Już się od ciebie odwale panie Styles! – Widziałem jak pojedyncze łzy spływały po jej policzkach. – Myślałam, że jesteś inny.. Cały dzień się do mnie nie odzywasz, unikasz mnie, a teraz każesz mi się odczepić? Miałeś być dla mnie oparciem po tym co się stało mojej mamie!
-Marta, to nie tak ja tylko chciałem..
-Nie tłumacz się – przerwała mi. – Chciałam ci tylko powiedzieć, że cholernie mi się podobasz Styles, a ty masz mnie teraz w dupie. Świetnie – rozpłakała się jeszcze bradziej.
-Marta daj mi skończyć! – Krzyknąłem.
-Taa.. Naszą przyjaźń? Sama to zrobię.. Dziękuje – wbiegła do domu i tyle ją widziałem. Boże jestem idiotą, potraktowałem ją jak zwykły śmieć. Jak mam to teraz naprawić i powiedzieć wreszcie co do niej czuję?!
*Oczami Marty*
Dlaczego on mnie tak nienawidzi.. Co ja mu zrobiłam? W dodatku go kocham! Wszyscy siedzą na dole, oczywiście nawaleni. Jedynie Liam i Danielle nie są pijani. Nagle ktoś zapukał do drzwi.
-Won Jeśli to ty Harry! – krzyknęłam i wtuliłam twarz w poduszkę.
-Nie, to ja Danielle – dziewczyna usiadła na łóżku okok mnie. – Co się stało?
-Pokóciłam się z Harrym – usiadłam naprzeciwko niej po turecku.
-Jeśli można wiedzieć to o co? – Przytuliła mnie.
-Cały dzień dziwnie się do mnie zachowywał, potem powiedział, żebym się od niego odwaliła i coś we mnie pękło. Rozpłakałam się jak dziecko i wreszcie mu powiedziałam, że się w nim zakochałam no dobra, prawie. Powiedziałam, że mi się strasznie podoba, a on stał i patrzył na mnie jak na idiotkę. Danielle co ja mam teraz zrobić? – Spojrzałam na nią.
-Nie daj sobie posuć imprezy. Ogarnij się trochę i złaź na dół, Josh się ucieszy – uśmiechnęła się.
-No, dobra – potaknęłam, podeszłam do lusterka, torchę się ogarnęłam i zeszłam na dół.
-Płakałaś? – Zapytał Josh.
-Nie, coś ty –próbowałam się uśmiechnąć.
-No przecież widzę – przytulił mnie. Usiedliśmy ogok gołąbeczków Kasi i Horana. Później trochę wypiliśmy i urwał mi się film. Rano obudziłam się w ramionach Josha, leżąc na kanapie. Salon nie był aż w takim złym stanie. Wyrwałam się z objęć Devin’a i usiadłam na łóżku, spojrzałam na porozwalane butelki i paczki po czipsach czy paluszlach. Postanowiłam, że sprawdzę ile pokoi w domu jest zdemolowanych. Wstałam i powolnym krokiem weszłam do kuchni, było czysto najwyraźniej oszczędziliśmy to pomieszczenie. Przeszłam po wszystkich pokojach i wszędzie było czysto. „Dobra teraz sprawdzę co z ogrodem” – pomyślałam. Otworzyłam drzwi i przekręciłam głowę w prawą stronę zobaczyłam śpiącego Horana z butelką Hinekan’a w ręce. Kasia leżała na leżaku przy basenie razem z Ianem. Przypomniało mi się, że Dady, Lou i dziewczyny pojechali do Danielle i mieli zostać na noc. Ogród wygladał, jakby przeszło przez niego tornado. Jakies porozwalane papiery, butelki i paczki. Zobaczyłam, że Hazz stoi przy altance, gdy mnie zauważył momentalnie odwróciłam się na pięcie i zrobiłam krok w strone domu.
-Marta stój! – Krzyknął i podbiegł do mnie.
-Czego? – Zapytałam stojąc do niego plecami.
-Porozmawiajmy!
-Nie mamy o czym – powiedziałam, chociaż w głebi serca chciałam się po prostu do niego odwrócić i go przytulić.
-Popatrz na mnie – powiedział ze smutkiem w głosie. Odwróciłam się i popatrzyłam w jego zielone tęczówki. – Nie mogłem wytrzymać jak on to powiedział i cię pocalował!
-Harry, dlaczego niby? – Zapytałam.
-Posłuchaj – złapał mnie za ręce. – Chciałem ci to już wczoraj rano powiedzieć, ale stchórzyłem. Chodzi o to, że jaa ja cie no wiesz no ten – język coraz bardziej mu się plątał.
-Powiesz to wreszcie czy mam jeszcze poczekać – powiedziałam arogancko.
-Chodzi o to, że no Boże no podobasz mi się! Nie umiem przestać o tobie mysleć! Te śliczne brązowe oczy i kasztanowe włosy, piękny usmiech i dołeczki w policzkach – spuścił głowę.
-Naprawdę? – Upewniałam się.
-Myślisz, że potrafiłbym żartować w takiej sprawie? – Popatrzył z powrotem na mnie.
-Dziękuję – powiedziałam i wtuliłam się w chłopaka.
-Za co? – Zdziwił się.
-Za to, że jesteś – przytulił mnie jeszcze bardziej do siebie. – Co się stało w nocy?
-Nie pamiętasz? – Zaśmiał się.
-No jakoś niezbyt.
-Horan poprosił Kasię żeby była jego dziewczyną i ona się zgodziła. Josh cię chciał pocałować a ty go walnęłaś z liścia i krzyknęłaś *Hazz zachichotał* jestem z Harrym.
-Serio? – Zarumieniłam się.
-Tak, mi to się spodobało – przyciągnął mnie do siebie. – Zawsze nam ktos przeszkadzał, może chociaż teraz nie – uśmiechnął się pod nosem i przybliżył jeszcze bardziej do mnie. Czułam jego zapach i ciepło bijące od niego, wreszcie wpił się w moje usta. Przymknęłam oczy i wplotłam rękę w jego bujne loki, gdy zabrakło nam tchu oderwaliśmy się od siebie w tym samym czasie.
-Siema gołobki – krzyknęła Kasia. – Macie coś na ból głowy?
-No chyba coś będzie – powiedziałam.
-Ale weź nie krzycz do mnie – parsknęła łąpiąc się za głowę.
-O Kasia twój chłopak wstał – Harreh pokazał na wstającego Nialler’a.
-Cześć Niall – krzyknęła. – Czekaj, to mój chłopak?!
-Tak – zdziwił się Niall. – Zgodziłaś się wczoraj.. Poza tym wyznałaś, że mnie kochasz – zaśmiał się.
-Co? – Przełknęła głośno ślinę. – Ja miałam ci to powiedzieć na pierwszej randce jak się będziemy dłużej znać! Mieliśmy usiąść na kocu i podziwiać gwiazdy.. I miałeś mnie wtedy pocałować nie na jakiejś durnej imprezie gdzie znamy się od 3 dni!
-Ale wiesz, że i tak mi się bardzo podobasz – powiedział Irlandczyk przytulając ją.
-Przepraszam Niall, ale to za wcześnie – wyrwała się z jego objęć i poszła za mną do kuchni.
*Oczami Kasi*
-Marta, ja bardzo byłam pijana? – Zapytałam.
-No raczej tak, ale szczerze mówiąć nie zbyt pamiętam.
-Jedyne co ja pamiętam z ostatniej nocy to to, że Josh chciał cię pocałować a ty krzyknęłaś..
-Wiem co krzyknełam – mruknęła, wyciagając z szawki tabletki na ból glowy.
-A to co krzyknęłaś, to była prawda? – Spojrzałam na nią i siegnęłam po wodę.
-No nie wiem – wbiła wzrok w swoje czarne converse.
-To co mi nic nie mówisz?! – udałam oburzenie. – Jesteście razem?
-Nie, to znaczy nie wiem.. Powiedział, że mu się podobam i tak słodko mnie opisał, ale nic więcej, nie wiem jak to jest- odparła.
-Ale o co chodzi? – Do kuchni wszedł Josh z zaczerwienionym policzkiem.
-Matko Josh przepraszam! – Marta podbiegła do niego z paczką lodu w ręce.
-Nic się nie stało – zaśmiał się. – Jak tam Harry?
-Dajcie spokój. Nie jesteśmy razem – znowu spuściła głowę.
-Myhym, a Kasia tak w ogóle to szczęścia – uśmiechnął się Josh.
-Ja z nim nie jestem! – Krzyknęłam.
-Dzień dobry – zobaczyłam Ian’a, który przeciągał się w drzwiach. – To jesteś czy nie jesteś z Niallem?
-Nie jestem, to wszystko za szybko się działo – warknęłam.
-Kasia możemy porozmawiać? – Do kuchni weszli Niall i Harry.
-Więcej osób zaproście do tej kuchni – powiedziała Lloyd, a Harold przytulił ją od tyłu.
-Więcej osób wkręcajcie, że nie jesteście razem – parsknął Ian.
-Nie jesteśmy – Marta spojrzała na Harrego.
-Na razie – dodał loczek uśmiechając się słodko.
-Dobra wy sobie tu siedźcie a my z Horanem idziemy na spacer, pogadać – powiedziałam i złapałam Niall’a za rękę.
Dlaczego on mnie tak nienawidzi.. Co ja mu zrobiłam? W dodatku go kocham! Wszyscy siedzą na dole, oczywiście nawaleni. Jedynie Liam i Danielle nie są pijani. Nagle ktoś zapukał do drzwi.
-Won Jeśli to ty Harry! – krzyknęłam i wtuliłam twarz w poduszkę.
-Nie, to ja Danielle – dziewczyna usiadła na łóżku okok mnie. – Co się stało?
-Pokóciłam się z Harrym – usiadłam naprzeciwko niej po turecku.
-Jeśli można wiedzieć to o co? – Przytuliła mnie.
-Cały dzień dziwnie się do mnie zachowywał, potem powiedział, żebym się od niego odwaliła i coś we mnie pękło. Rozpłakałam się jak dziecko i wreszcie mu powiedziałam, że się w nim zakochałam no dobra, prawie. Powiedziałam, że mi się strasznie podoba, a on stał i patrzył na mnie jak na idiotkę. Danielle co ja mam teraz zrobić? – Spojrzałam na nią.
-Nie daj sobie posuć imprezy. Ogarnij się trochę i złaź na dół, Josh się ucieszy – uśmiechnęła się.
-No, dobra – potaknęłam, podeszłam do lusterka, torchę się ogarnęłam i zeszłam na dół.
-Płakałaś? – Zapytał Josh.
-Nie, coś ty –próbowałam się uśmiechnąć.
-No przecież widzę – przytulił mnie. Usiedliśmy ogok gołąbeczków Kasi i Horana. Później trochę wypiliśmy i urwał mi się film. Rano obudziłam się w ramionach Josha, leżąc na kanapie. Salon nie był aż w takim złym stanie. Wyrwałam się z objęć Devin’a i usiadłam na łóżku, spojrzałam na porozwalane butelki i paczki po czipsach czy paluszlach. Postanowiłam, że sprawdzę ile pokoi w domu jest zdemolowanych. Wstałam i powolnym krokiem weszłam do kuchni, było czysto najwyraźniej oszczędziliśmy to pomieszczenie. Przeszłam po wszystkich pokojach i wszędzie było czysto. „Dobra teraz sprawdzę co z ogrodem” – pomyślałam. Otworzyłam drzwi i przekręciłam głowę w prawą stronę zobaczyłam śpiącego Horana z butelką Hinekan’a w ręce. Kasia leżała na leżaku przy basenie razem z Ianem. Przypomniało mi się, że Dady, Lou i dziewczyny pojechali do Danielle i mieli zostać na noc. Ogród wygladał, jakby przeszło przez niego tornado. Jakies porozwalane papiery, butelki i paczki. Zobaczyłam, że Hazz stoi przy altance, gdy mnie zauważył momentalnie odwróciłam się na pięcie i zrobiłam krok w strone domu.
-Marta stój! – Krzyknął i podbiegł do mnie.
-Czego? – Zapytałam stojąc do niego plecami.
-Porozmawiajmy!
-Nie mamy o czym – powiedziałam, chociaż w głebi serca chciałam się po prostu do niego odwrócić i go przytulić.
-Popatrz na mnie – powiedział ze smutkiem w głosie. Odwróciłam się i popatrzyłam w jego zielone tęczówki. – Nie mogłem wytrzymać jak on to powiedział i cię pocalował!
-Harry, dlaczego niby? – Zapytałam.
-Posłuchaj – złapał mnie za ręce. – Chciałem ci to już wczoraj rano powiedzieć, ale stchórzyłem. Chodzi o to, że jaa ja cie no wiesz no ten – język coraz bardziej mu się plątał.
-Powiesz to wreszcie czy mam jeszcze poczekać – powiedziałam arogancko.
-Chodzi o to, że no Boże no podobasz mi się! Nie umiem przestać o tobie mysleć! Te śliczne brązowe oczy i kasztanowe włosy, piękny usmiech i dołeczki w policzkach – spuścił głowę.
-Naprawdę? – Upewniałam się.
-Myślisz, że potrafiłbym żartować w takiej sprawie? – Popatrzył z powrotem na mnie.
-Dziękuję – powiedziałam i wtuliłam się w chłopaka.
-Za co? – Zdziwił się.
-Za to, że jesteś – przytulił mnie jeszcze bardziej do siebie. – Co się stało w nocy?
-Nie pamiętasz? – Zaśmiał się.
-No jakoś niezbyt.
-Horan poprosił Kasię żeby była jego dziewczyną i ona się zgodziła. Josh cię chciał pocałować a ty go walnęłaś z liścia i krzyknęłaś *Hazz zachichotał* jestem z Harrym.
-Serio? – Zarumieniłam się.
-Tak, mi to się spodobało – przyciągnął mnie do siebie. – Zawsze nam ktos przeszkadzał, może chociaż teraz nie – uśmiechnął się pod nosem i przybliżył jeszcze bardziej do mnie. Czułam jego zapach i ciepło bijące od niego, wreszcie wpił się w moje usta. Przymknęłam oczy i wplotłam rękę w jego bujne loki, gdy zabrakło nam tchu oderwaliśmy się od siebie w tym samym czasie.
-Siema gołobki – krzyknęła Kasia. – Macie coś na ból głowy?
-No chyba coś będzie – powiedziałam.
-Ale weź nie krzycz do mnie – parsknęła łąpiąc się za głowę.
-O Kasia twój chłopak wstał – Harreh pokazał na wstającego Nialler’a.
-Cześć Niall – krzyknęła. – Czekaj, to mój chłopak?!
-Tak – zdziwił się Niall. – Zgodziłaś się wczoraj.. Poza tym wyznałaś, że mnie kochasz – zaśmiał się.
-Co? – Przełknęła głośno ślinę. – Ja miałam ci to powiedzieć na pierwszej randce jak się będziemy dłużej znać! Mieliśmy usiąść na kocu i podziwiać gwiazdy.. I miałeś mnie wtedy pocałować nie na jakiejś durnej imprezie gdzie znamy się od 3 dni!
-Ale wiesz, że i tak mi się bardzo podobasz – powiedział Irlandczyk przytulając ją.
-Przepraszam Niall, ale to za wcześnie – wyrwała się z jego objęć i poszła za mną do kuchni.
*Oczami Kasi*
-Marta, ja bardzo byłam pijana? – Zapytałam.
-No raczej tak, ale szczerze mówiąć nie zbyt pamiętam.
-Jedyne co ja pamiętam z ostatniej nocy to to, że Josh chciał cię pocałować a ty krzyknęłaś..
-Wiem co krzyknełam – mruknęła, wyciagając z szawki tabletki na ból glowy.
-A to co krzyknęłaś, to była prawda? – Spojrzałam na nią i siegnęłam po wodę.
-No nie wiem – wbiła wzrok w swoje czarne converse.
-To co mi nic nie mówisz?! – udałam oburzenie. – Jesteście razem?
-Nie, to znaczy nie wiem.. Powiedział, że mu się podobam i tak słodko mnie opisał, ale nic więcej, nie wiem jak to jest- odparła.
-Ale o co chodzi? – Do kuchni wszedł Josh z zaczerwienionym policzkiem.
-Matko Josh przepraszam! – Marta podbiegła do niego z paczką lodu w ręce.
-Nic się nie stało – zaśmiał się. – Jak tam Harry?
-Dajcie spokój. Nie jesteśmy razem – znowu spuściła głowę.
-Myhym, a Kasia tak w ogóle to szczęścia – uśmiechnął się Josh.
-Ja z nim nie jestem! – Krzyknęłam.
-Dzień dobry – zobaczyłam Ian’a, który przeciągał się w drzwiach. – To jesteś czy nie jesteś z Niallem?
-Nie jestem, to wszystko za szybko się działo – warknęłam.
-Kasia możemy porozmawiać? – Do kuchni weszli Niall i Harry.
-Więcej osób zaproście do tej kuchni – powiedziała Lloyd, a Harold przytulił ją od tyłu.
-Więcej osób wkręcajcie, że nie jesteście razem – parsknął Ian.
-Nie jesteśmy – Marta spojrzała na Harrego.
-Na razie – dodał loczek uśmiechając się słodko.
-Dobra wy sobie tu siedźcie a my z Horanem idziemy na spacer, pogadać – powiedziałam i złapałam Niall’a za rękę.
____________________________________________
Jak się podoba? :D x. Przepraszam, że tak długo nie dodawałam, ale tak będzie podczas roku szkolnego rozdziały będę dodawała, albo w piątki albo w soboty.
Chyba postanowiłam, że Marta będzie z Harrym. Ale to zobaczycie w następnych rozdziałach ;>
Chyba postanowiłam, że Marta będzie z Harrym. Ale to zobaczycie w następnych rozdziałach ;>
MUCH LOVE GUYS ♥
PRZECZYTAŁAŚ? = SKOMENTUJ! :) x
Subskrybuj:
Posty (Atom)